Αυτή η διαίρεση της Δραχμής με 340,75 για να την μετατρέψεις σε Ευρώ έχει κάνει ζημιά. Σήμερα θα προσπαθήσω να σας δώσω μια τάξη μεγέθους για όσα βλέπετε στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο τις τελευταίες εβδομάδες. Φυσικά δεσπόζουσα θέση έχουν τα τηλεοπτικά έσοδα των ομάδων. Όσα ακολουθούν αφορούν ότι το τελευταίο διάστημα έχει δεί το φώς της δημοσιότητας.
Υποτίθεται πως κάθε μία ομάδα από τις 16 της SUPER LEAGUE λαμβάνει τουλάχιστον 2 εκ. Ευρώ. Δηλαδή 681.500.000 Δραχμές. Άρα χωρίς να υπολογίζουμε τα λεφτά που λαμβάνουν οι ομάδες αναλόγως της θέσης που τερματίζουν το συνολικό κόστος αναμετάδοσης των αγώνων του Πρωταθλήματος είναι 32 εκ. (16 ομάδες Χ 2 εκ. η μια). Δηλαδή 10.904.000.000 Δραχμές. Κάτι λιγότερο από 11 δις. Δραχμές.
Γεννάται το ερώτημα:
«Βγαίνουν και αν «ΝΑΙ» από που αυτά τα 11 δις. Δραχμές;»
Η «εύκολη» και προφανής απάντηση είναι από τις διαφημίσεις και τους χορηγούς. Δεδομένου ότι μιλάμε για τα τηλεοπτικά έσοδα αυτό σημαίνει πως αυτόματα αποκλείουμε από τους χορηγούς την NOVA. Άρα μιλάμε για τις διαφημίσεις και τους χορηγούς που βρίσκει η NOVA προκειμένου να καλύψει το κόστος αγοράς των δικαιωμάτων του Πρωταθλήματος.
Όπως θα μπορούσε εύκολα να παρατηρήσει κανείς βλέποντας ένα τιμολόγιο διαφήμισης πρίν, στο ημίχρονο και μετά τη λήξη ενός αγώνα τα έσοδα δεν είναι τέτοια που να καλύπτουν το κόστος αγοράς των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Άρα μας μένουν οι χορηγοί των μεταδόσεων.
Θυμάστε ότι παλαιότερα η Ε.Ρ.Τ. είχε τα δικαιώματα των Ξάνθη και Γαύρου, στον οποίο έδινε 7 εκ. τον χρόνο. Τα λεφτά αυτά η Ε.Ρ.Τ. ΔΕΝ μπορούσε να τα βρεί πουθενά στην αγορά. Ωστόσο ήταν σε θέση να τα δώσει στον Γαύρο επειδή είχε εξασφαλίσει ισόποση χορηγία του Ο.Π.Α.Π. Άρα επί της ουσίας όταν μιλάμε για χορηγούς αναφερόμαστε στις στοιχηματικές εταιρείες. Τις εταιρείες που ζούν από το ποδόσφαιρο.
Συνεπώς φαίνεται λογικό αυτές οι εταιρείες να το συντηρούν κιόλας. Έλα, όμως, που με εξαίρεση τον κρατικό Ο.Π.Α.Π. του παρελθόντος όλες οι υπόλοιπες εταιρείες δίνουν τις προσφορές τους αναλόγως του τζίρου που τους κάνει το Ελληνικό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου (ή Μπάσκετ). Επιπρόσθετα οι στοιχηματικές εταιρείες είναι ήδη χορηγοί σε κάποιες από τις ομάδες. Γιατί να δώσουν χορηγία και για τις αναμεταδόσεις των παιχνιδιών.
Τελικά καταλήγουμε στο ερώτημα:
«Πόσα αξίζει το Ελληνικό Πρωτάθλημα;»
Αν η απάντηση είναι τα τουλάχιστον 11 δις. Δραχμές, τότε λυπάμαι αλλά χάσατε. Την αξία των τηλεοπτικών δικαιωμάτων την προσδιορίζει ο ανταγωνισμός. Για παράδειγμα βλέπετε ότι ο Ο.Τ.Ε. δεν καίγεται να πάρει τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Ακόμη όμως και αν υπέβαλλε προσφορά αυτή ΔΕΝ θα ήταν αντίστοιχη της NOVA. Προφανώς τηρεί στάση αναμονής περιμένοντας να δεί ποιες θα είναι οι αποφάσεις των ιδιοκτητών της NOVA σχετικά με το μέλλον της εταιρείας. Μη ξεχνάμε ότι κατά περιόδους τα τελευταία 2 χρόνια ακούγονται φήμες για συγχώνευση/εξαγορά των δύο εταιρειών.
Σε κάθε όμως περίπτωση το συμπέρασμα είναι ότι τα 11 δις. Δραχμές δεν υπάρχουν στην αγορά. Γι’ αυτό βλέπουμε και τις χαζομάρες του τύπου «πάρε Ε.Ρ.Τ. 2 από τις ομάδες (καλύπτοντας το συμβόλαιο τους) και εγώ να συνεχίσω με τις υπόλοιπες 14.». Άλλωστε, «πενία τέχνας κατεργάζεται».
Καταλήγουμε, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι το πανταχόθεν αναξιόπιστο Ελληνικό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου στηρίζεται στα λεφτά που τζιράρουν στο στοίχημα οι οπαδοί των ομάδων πολλοί από τους οποίους ΔΕΝ πάνε στο γήπεδο. Η άλλη πηγή χρηματοδότησης είναι οι συνδρομητές της NOVA η σχετική πλειοψηφία των οποίων (εξαιρουμένων των επαγγελματιών) εικάζεται ότι είναι Γαύροι. Οπότε η NOVA κάνει ότι μπορεί για να μην τους τσαντίζει. Άρα…
Η μόνη λογική και συνεπής λύση θα ήταν η μείωση από τη μια του τιμήματος που πληρώνει η NOVA και η αλλαγή του τρόπου που μοιράζεται αυτό στις ομάδες. Ταυτόχρονα θα πρέπει να γίνουν σοβαρές προσπάθειες για ουσιώδεις οργανωτικές αλλαγές. Κάτι που ήδη έχει αργήσει πολύ όπως παρατηρεί σε 2 συνεχόμενα κείμενα του ο Κώστας Κεφαλογιάννης (βλέπε εδώ & εδώ).
Όπως σημείωσα και παραπάνω αυτή την περίοδο εκτός από το τηλεοπτικό συμβόλαιο γίνεται συνεχής αναφορά σε πιθανές αγορές και πωλήσεις παικτών. Κάθε οπαδός υπολογίζει με τον δικό του «μπακαλίστικο τρόπο» πόσα λεφτά εξοικονόμησε η ομάδα του από τις αποχωρήσεις, πόσα ξόδεψε και πόσα είναι πιθανό να πάρει αν πουλήσει κάποιον πρωτοκλασάτο παίκτη της.
Περιοριζόμενοι στα της Α.Ε.Κ. διαβάζουμε τελευταία για προσφορές από ομάδες του εξωτερικού για τον Γιόχανσον. Υποτίθεται ότι υπάρχει ομάδα που θα πρόσφερε στην Α.Ε.Κ. (χώρια τον παίκτη) 2-2,5 εκ. Ευρώ για να τον κάνει δικό της, την ώρα που του χρόνου είναι ελεύθερος. Υποτίθεται ότι ο Γιόχανσον παίρνει περίπου 220.000 τον χρόνο και θα επιθυμούσε τα διπλάσια. Αν, λοιπόν, αυτά αληθεύουν τότε η Α.Ε.Κ. συζητά να τον πουλήσει από 9-11 φορές τις ετήσιες απολαβές του (χωρίς την Εφορία). Νομίζουν στην Π.Α.Ε. (ανεξαρτήτως του αν είναι διεθνής ή όχι κάποιος παίκτης) ότι υπάρχει ομάδα του εξωτερικού που θα πλήρωνε 9-11 φορές τις ετήσιες απολαβές του παίκτη στην ομάδα του για να τον πάρει;
Δεν ξέρω αν στην Π.Α.Ε. έχουν αυταπάτες σχετικά με το πόσο μπορεί να πουλήσει η εξαφανισμένη από την Ευρώπη Α.Ε.Κ. τον καλύτερο της -έστω- παίκτη. Αυτό που ξέρω είναι πως πολλοί από τους οπαδούς της ονειρεύονται πακτωλούς χρημάτων που ΔΕΝ υπάρχουν, παρά μόνον αν πρόκειται για ξέπλυμα χρήματος (ή για «καταστροφή κεφαλαίων» που λένε κάποιοι). Πιθανόν τα μυαλά τους να έχουν πάρει αέρα από τις σκόπιμα παραφουσκωμένες τιμές στις οποίες υποτίθεται ότι πουλάει ο Γαύρος. Μόνο που αυτός είναι τόσο χοντρά δικτυωμένος με τους μανατζαραίους που στο τέλος το ρόστερ το διαμορφώνουν αυτοί σε συνεργασία με την Ιδιοκτησία και όχι ο προπονητής του.
Το χειρότερο πάντως που μπορεί να κάνει η Α.Ε.Κ. ως εταιρεία στην περίπτωση του Γιόχανσον είναι να του κάνει αυτή τη στιγμή προσφορά που να πλησιάζει τις απαιτήσεις του. Υποτίθεται ότι έτσι η Α.Ε.Κ. δεν θα κινδυνεύσει να τον χάσει χωρίς αντάλλαγμα του χρόνου. Αν το κάνει ο Γιόχανσον θα έχει κάθε λόγο να στρογγυλοκαθήσει πάνω στο νέο του συμβόλαιο και να μην ξεκουβαλά αν δεν έχει τις ίδιες απολαβές στην νέα του ομάδα. Το πιθανότερο είναι πως μια τέτοια κίνηση θα δυσκολέψει την μελλοντική πώληση του. Γιατί αν τα πράγματα εξελιχθούν έτσι υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο η απόδοση του (άρα και το ενδιαφέρον των Ευρωπαϊκών ομάδων) να μειωθεί. Επιπρόσθετα εφ’ όσον η Α.Ε.Κ. θα του έχει προσφέρει νέο συμβόλαιο θα ζητά πάνω από 2,5 εκ. για να τον πουλήσει. Που σημαίνει ότι μαζί με την αμοιβή του παίκτη θα πρέπει να δαπανήσει για τον πρώτο χρόνο πάνω από 3 εκ. Ευρώ. Πόσοι το βρίσκετε αυτό πιθανό για έναν παίκτη που κατά πάσα πιθανότητα και φέτος θα παίζει μόνο στην Ελλάδα;
02 Αυγούστου 2017
παρατηρητής1.
