Επιπλέον, όπως ακούστηκε προσπάθησαν (μιας και διέρρευσε οπότε το κονέ χάλασε) ν’ αγοράσουν το πρώτο τους παιχνίδι απέναντι στο Εκουαδόρ (Ισημερινό). Γενικά μιλώντας η υπερβολική δόση ευτυχίας, χρήματος γεννά παραφροσύνη. Μιας μορφής παραφροσύνη είναι να νομίζεις πως μπορείς αμέσως να κατακτήσεις την κορυφή του κόσμου. Όπως νόμισαν κάποιοι Καταριανοί ότι είναι σε θέση να καταφέρει η Εθνική τους Ομάδα (βλέπε εδώ), για να προσγειωθούν στη συνέχεια ανώμαλα στην πραγματικότητα.
Από την οποία Εθνική Ομάδα του Κατάρ περίμεναν να περάσει αρχικά από τον όμιλο και να προχωρήσει 2-3 γύρους. Από την άποψη του ποδοσφαίρου μια τέτοια απαίτηση δεν είναι μόνο υπερβολική, αλλά εξωφρενική. Όχι, γιατί δεν μπορεί το Κατάρ να πάρει ένα Π.Κ.▪ αλλά γιατί χρειάζεται πολύ χρόνο για να τα καταφέρει. Ειδικά, όταν έχουμε να κάνουμε με ένα πλούσιο κράτος χωρίς καμία αθλητική πόσο μάλλον ποδοσφαιρική παιδεία.
Το μόνο που μπορούμε (και έχει νόημα) να ελπίζουμε είναι και οι Καταριανοί να κατάλαβαν ότι άλλο είναι η πραγματικότητα και άλλο η προπαγάνδα και πως τα μεγάλα έργα δεν χρειάζονται μόνο χρήματα αλλά και χρόνο και προσπάθεια. Η οποία προσπάθεια για να καρποφορήσει απαιτεί επιμονή και υπομονή. Γιατί νικητής δεν είναι αυτός που δεν έπεσε, αλλά αυτός που βρήκε την (ψυχική) δύναμη να σηκωθεί για να συνεχίσει ξανά και ξανά.
28 Νοέμβρη 2022
«πουθενάδες».
