Σε πολλές περιπτώσεις και ανάλογα τη συγκυρία ένα σύνθημα δεν έχει αποδέκτες μόνο τους αντιπάλους αλλά και τους «δικούς» μας. Μια τέτοια περίπτωση είναι το πανό που σήκωσαν οι οργανωμένοι Αρειανοί στον επαναληπτικό αγώνα για τη φάση των «8» του Κυπέλλου με αντίπαλο τους «γνήσιους Γαύρους» (βλέπε εδώ). Προφανώς, το συγκεκριμένο σύνθημα δεν χρειαζόταν να είναι γραμμένο σε πανό. Θα μπορούσαν να το τραγουδάνε συνεχώς. Ωστόσο, επειδή η εικόνα έχει μεγαλύτερη δύναμη επέλεξαν να φτιάξουν το συγκεκριμένο πανό. Είναι προφανές πως εκτός από το γεγονός ότι τέτοια συνθήματα είναι στην «ημερήσια διάταξη» των οργανωμένων κάθε ομάδας στην περίπτωση μας ήταν ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς την Διοίκηση-Ιδιοκτησία του Άρεως ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει καταντήσει «ουρά» της ομάδας του Πειραιά.
Κάθε τέτοιο σύνθημα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για προπαγάνδα από την πλευρά του «αδικημένου». Την ευκαιρία δεν άφησαν ανεκμετάλλευτη οι «γνήσιοι Γαύροι» (βλέπε εδώ). Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως κάθε τέτοια προσπάθεια είναι επιτυχημένη. Είναι απολύτως χαζό να επικαλείσαι τη μνήμη του αδικοσκοτωμένου Άλκη για να κάνεις τους Αρειανούς να ντραπούν. Είναι ηλίθιο να εξομοιώνεις μια εγκληματική ενέργεια (ξυλοδαρμός Άλκη) με το αποτέλεσμα μιας εγκληματικής μεν αμέλειας/παράλειψης/ανικανότητας ενός υπαλλήλου που δεν άνοιξε σωστά μια θύρα. ΔΕΝ μπορεί οι νεκροί της θύρας 7 μονίμως να χρησιμοποιούνται για να ξεπλένουν τα εγκλήματα σε βάρος των άλλων ομάδων των «γνήσιων Γαύρων». Ακόμη και η επίκληση του σκοτωμένου από φωτοβολίδα οπαδού της ομάδας τους στον Περισσό (πηγαίνοντας σε πομπή στη Ν. Φιλαδέλφεια) ήταν ατύχημα και όχι εγκληματική ενέργεια όπως του Άλκη.
Η προσπάθεια των «γνήσιων Γαύρων» να εμφανίζονται παντού και πάντα ως «αδικημένοι» είναι αισχρή και το μόνο που πετυχαίνει είναι να πείθει μόνο τους ίδιους και κανέναν άλλο. Αν οι Αρειανοί δεν ανέβαζαν πανό αλλά τραγουδούσαν το σύνθημα θα διαμαρτύρονταν και πάλι ή μήπως τους πείραξε όχι μόνο το πανό αλλά κυρίως η «αχαριστία» των Αρειανών (ειδικά του Καρυπίδη που δεν έκανε κάτι να κατεβεί το πανό);
Από το συγκεκριμένο συμβάν δύο είναι τα «ηθικά διδάγματα»:
- Το πρώτο αφορά τους ξένους διαιτητές που δεν ξέρουν τη γλώσσα και δεν καταλαβαίνουν τι λέγεται και τι είναι γραμμένο στα πανό.
- Το δεύτερο είναι η διαπίστωση πως ο Καρυπίδης ΔΕΝ έχει πλέον την ανοχή των οργανωμένων να κάνει τα «παιχνιδάκια» του με τον Βαγγέλα.
Μακάρι (αν και αμφιβάλλουμε), το συγκεκριμένο συμβάν να ήταν το τελευταίο. Όχι για τίποτα άλλο, αλλά για να μη ζήσουμε ακόμη μια φορά την υποκριτική κλάψα και τις υποκριτικές δηλώσεις των εκάστοτε «αδικημένων».
30 Γενάρη 2023
«πουθενάδες».
