ΚΑΤΙ ΞΕΖΟΥΜΙΣΜΕΝΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ (ΟΤΑΝ ΤΟ «ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ» ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ «ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ»)

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο

(0 ψήφοι)

ΚΑΤΙ ΞΕΖΟΥΜΙΣΜΕΝΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ
(ΟΤΑΝ ΤΟ «ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ» ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ «ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ»)

Λένε πως η άθληση είναι υγεία. Επίσης λένε πως όσοι αθλούνται είναι για τον λόγο αυτό χαρούμενοι (η χαρά του αθλητισμού) ειδικά όταν ασχολούνται με το άθλημα που τους αρέσει. Ακόμα περισσότερο όταν πληρώνονται γι’ αυτό. Βέβαια, στον αθλητισμό (είτε ερασιτεχνικό είτε επαγγελματικό) μπαίνει και η παράμετρος του θεάματος αφού ο αθλητής πάντα παίζει για ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο κοινό. Ωστόσο, τώρα τελευταία όλο και λιγότερο μπορεί κάποιος να υποστηρίξει πως οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές και μπασκετμπολίστες είναι χαρούμενοι κάνοντας επί πληρωμή αυτό που αγαπούν.

Ο λόγος είναι πολύ απλός: οι ακόρεστες ανάγκες του «Επαγγελματικού Αθλητισμού» για όλο και μεγαλύτερα Έσοδα έχουν οδηγήσει σε βαρυφορτωμένα αγωνιστικά καλεντάρια τα οποία σε συνδυασμό με την ένταση των παιχνιδιών σακατεύουν σωματικά και ψυχολογικά τους αθλητές. Το βασικό ζήτημα είναι ποιος κάνει κουμάντο στα αγωνιστικά καλεντάρια και κατά πόσο η μια διοργάνωση συνεργάζεται με τις υπόλοιπες (και δεν προσαρμόζεται στα καλεντάρια τους).

Για παράδειγμα στο Επαγγελματικό Ποδόσφαιρο κάθε «μεγάλη ομάδα» έχει δύο εγχώριες διοργανώσεις (Πρωτάθλημα & Κύπελλο) και μια κατά περίπτωση Ευρωπαϊκή. Σε συγκεκριμένα χρονικά σημεία υπάρχουν διαλλείματα στα οποία γίνονται αγώνες των Εθνικών Ομάδων οι τελικές φάσεις των οποίων πάντα λαμβάνουν χώρα στο τέλος της αγωνιστικής σεζόν. Έτσι, για τους παίκτες των «μεγάλων ομάδων» ο χρόνος ανάπαυσης μεταξύ δύο σεζόν είναι πολύ μικρός.

Προφανώς, κάθε διοργανώτρια θέλει το καλύτερο για την δική της διοργάνωση το οποίο τις περισσότερες φορές σημαίνει πως αδιαφορεί (μέχρι ενός σημείου) για τις υπόλοιπες. Στην πράξη αυτό σημαίνει πως FIFA & UEFA επιβάλλονται στις Εθνικές Ομοσπονδίες και τις διοργανώτριες των Πρωταθλημάτων. Το ισοζύγιο δύναμης ήταν μέχρι τώρα μετατοπισμένο στις δύο Διεθνείς Ομοσπονδίες. Ήταν, γιατί εδώ και κάμποσα χρόνια (με αρχή την υπόθεση Μποσμάν) στο παιχνίδι έχει μπει και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η εμπλοκή της Ε.Ε. μπορεί να μην είναι επιθυμητή αλλά για όλους τους εμπλεκόμενους είναι πλέον δεδομένη και για κάποιους απαραίτητη.

Δεδομένου ότι το Ποδόσφαιρο στο υψηλό του επίπεδο είναι πλήρως επαγγελματικό όταν οι Εγχώριες Λίγκες και οι παίκτες δεν μπορούν να τα βρουν με τις Διεθνείς Ομοσπονδίες καταφεύγουν στην Ε.Ε. στη βάση του «Δίκαιου του Ανταγωνισμού». Αυτό έγινε τώρα (βλέπε εδώ) προκειμένου ν’ αναγκάσουν την FIFA να διαπραγματευτεί μαζί τους για τις αλλαγές στο αγωνιστικό καλεντάρι της αντί να τους τις επιβάλλει «στεγνά» (χωρίς σάλιο).

Να δείτε που στο τέλος οι ποδοσφαιριστές (αρχικά) θα ζητήσουν να θεωρούνται «κανονικοί εργαζόμενοι» και να τους αναγνωριστεί «εργάσιμη εβδομάδα 35 ωρών» (μαζί με τα ταξίδια). Αν δεχτούν και μια ανάλογη μείωση αποδοχών (ειδικά οι σούπερ αστέρες) δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε▪ το πιθανότερο είναι πως όχι. Μέχρι τότε η Ε.Ε. καθίσταται εκ των πραγμάτων (μέχρι ν’ αρχίσουν να κάθονται όλοι στο τραπέζι από μόνοι τους) ένας από τους εταίρους των διαπραγματεύσεων καθώς ακόμη και αν καταλήξουν σε μια συμφωνία αυτή θα πρέπει να την επικυρώσει προκειμένου να ισχύσει.

Μείνετε συντονισμένοι για τις εξελίξεις.

29 Ιούλη 2024
«πουθενάδες».

Διαβάστηκε 202 φορές

Κατηγορία Κείμενα Παρατηρητηρίου

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΥ (ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΙ VS ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ) Π.Α.Ε. ΗΡΑΚΛΗΣ: ΠΕΡΙ «ΑΣΕΒΕΙΑΣ» ΚΑΙ ΟΠΑΔΙΣΜΟΥ (ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ;) »

επιστροφή στην κορυφή