Font Size

SCREEN

Cpanel

Η ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ «ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ» ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΕ ΣΧΕΔΟΝ ΑΔΕΙΑ ΓΗΠΕΔΑ (ΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΣΤΙΣ Η.Π.Α. ΕΧΟΥΝ ΛΙΓΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟΥΣ ΘΕΑΤΕΣ)

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Η ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ «ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ» ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΕ ΣΧΕΔΟΝ ΑΔΕΙΑ ΓΗΠΕΔΑ
(ΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΣΤΙΣ Η.Π.Α. ΕΧΟΥΝ ΛΙΓΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟΥΣ ΘΕΑΤΕΣ)

Υποτίθεται ότι οι αθλητικές διοργανώσεις γίνονται για λογαριασμό τόσο των διαγωνιζομένων όσο και αυτών που επιθυμούν να τις παρακολουθήσουν. Υποτίθεται επίσης ότι τεκμήριο της επιτυχίας τους και ένδειξη της αποτυχίας τους είναι ο αριθμός των θεατών (όσων δηλαδή πληρώνουν για να πάνε στο γήπεδο). Βέβαια όλα τα προηγούμενα ισχύουν απόλυτα μόνο στον βαθμό που οι διοργανωτές παίρνουν στα σοβαρά την διοργάνωση τους. Για παράδειγμα στις Η.Π.Α. σταμάτησε η διοργάνωση του Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου Γυναικών αφού θεωρήθηκε από τους διοργανωτές του ως αποτυχία ο μέσος όρος των 20.000 εισιτηρίων ανά αγώνα.

Αυτά όμως στην «χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας» είναι μάλλον ψιλά γράμματα. Στην Ελλαδάρα μας η διοργάνωση μιας αθλητικής συνάντησης καταντά επίπονη διανοητική πρόκληση η οποία ταυτόχρονα δοκιμάζει και το Κ.Ν.Σ. όσων την διαχειρίζονται. Και αν μεν για το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ (καθότι επαγγελματικά) μπορεί αυτό να γίνει κατανοητό, το «παράλογο» ξεκινά όταν μιλάμε για βόλλεϋ ή χάντμπολ. Αυτό που κάνει τα πράγματα χειρότερα είναι η συμμετοχή συλλόγων οι οποίοι έχουν από πίσω τους πολύ κόσμο ή που μεταξύ τους υπάρχει αντιπαλότητα.

Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι περιπτώσεις των συλλόγων Α.Ε.Κ., Π.Α.Ο.Κ., Π.Α.Ο. και Γαύρου οι οποίοι έχουν τμήματα στο βόλλεϋ. Οι δύο πρώτοι έχουν επίσης τμήματα και στο χάντμπολ (αντρών).

Με αυτά τα δεδομένα ποιος είναι ο βαθμός επικινδυνότητας της αναμέτρησης Α.Ε.Κ.-Διομήδης Άργους είτε για το Πρωτάθλημα είτε για το Κύπελλο Ελλάδας στο χάντμπολ; Η απάντηση είναι πολύ μεγάλος ή τουλάχιστο έτσι θεώρησαν οι διοργανωτές του Κυπέλλου Ελλάδας. Έχοντας αποδεχθεί τον μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας το μόνο που μένει είναι να βρεθεί το «σωστό γήπεδο» για έναν αγώνα με αυτά τα χαρακτηριστικά. Επίσης πρέπει η τοπική δημοτική αρχή (αφού όλα τα γυμναστήρια-γήπεδα θεωρούνται δημοτικά) να συναινέσει για την τέλεση του αγώνα. Τέλος πρέπει να προσδιοριστεί ο επιτρεπόμενος από τα «μέτρα τάξης» αριθμός θεατών όπως επίσης και αν αυτοί θα είναι και από τις δύο ομάδες. Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι κρίσιμη και ουσιαστική προκειμένου να προσδιοριστεί ο αναγκαίος αριθμός αστυνομικών και Μ.Α.Τ. για την «τήρηση της (έννομης) τάξης».

Τον πιο πρόσφατο αγώνα μεταξύ των δύο ομάδων αποφασίστηκε να επιτραπεί να παρακολουθήσουν 80 «τυχεροί» οπαδοί. Διοργανώθηκε δηλαδή ένας ημιτελικός μόνο για τους παίκτες και 80 θεατές. Οι οικογένειες των παικτών να παρακολουθούσαν τον αγώνα θα μαζεύονταν παραπάνω από 80 άτομα. Για μια τέτοια ξεφτίλα μιλάμε δηλαδή. Οι εκτελέσεις των θανατοποινιτών στις Η.Π.Α., οι οποίες δεν γίνονται δημοσίως, (ασχέτως του τρόπου εκτέλεσης) έχουν λίγο μικρότερο κοινό από τα παιχνίδια «κεκλεισμένων των θυρών» στην Ελλάδα. Βέβαια για την Ελληνική Αστυνομία η τέλεση αγώνα με 80 το πολύ θεατές χωρίς ν’ ανοίξει μύτη είναι επιτυχία και προφανώς αξίζει την κινητοποίηση άλλων τόσων αστυνομικών.        

Όλα τα παραπάνω οφείλονται πρωτίστως στην ανικανότητα του «κρατικού μηχανισμού» να διαχειριστεί την πραγματικότητα. Ωστόσο δεν είναι όλα θέμα ικανοτήτων και μόνο. Η ακολουθούμενη επί σειρά ετών τακτική από τα αρμόδια όργανα σχετικά με τέτοιας επικινδυνότητας παιχνίδια έχει τη ρίζα της στην ύπαρξη αθλητικών χώρων ακατάλληλων εν πολλοίς για επαρκή αστυνόμευση και άμεση παρέμβαση αν και όταν απαιτείται όπως και για την παρακολούθηση αγώνων από πολύ κόσμο (εξαιτίας της μικρής χωρητικότητας τους). Τέλος ζήτημα σοβαρό και φλέγον είναι η ποιότητα και το αντικείμενο της εκπαίδευσης των αστυνομικών σωμάτων, τα οποία υποτίθεται ότι είναι εντεταλμένα για την «τήρηση της (έννομης) τάξης». Για όλα όσα μόλις παραθέσαμε η ηγεσία του Υφυπουργείου Αθλητισμού δεν μπορεί να κάνει τίποτα το ουσιαστικό. Το μόνο στο οποίο θα μπορούσε ίσως να μεριμνήσει (στο οποίο όμως θα χρειαζόταν η σύμπραξη και άλλων φορέων της κυβέρνησης) το Υφυπουργείο Αθλητισμού είναι η ανακατασκευή των υπαρχόντων και η κατασκευή νέων αθλητικών εγκαταστάσεων.

Κλείνοντας ευχόμαστε -αν και δεν πιστεύουμε ότι θα εκπληρωθεί- η αθλητική ηγεσία του τόπου μας να επιδείξει βούληση (είναι η βάση κάθε ουσιαστικής δράσης) και να καταφέρει να εξασφαλίσει τους απαραίτητους υλικούς πόρους οι οποίοι απαιτούνται για την αναμόρφωση του συνόλου των αθλητικών εγκαταστάσεων, έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούνται με ασφάλεια τόσο από τους συλλόγους όσο και από τους πολίτες.               

 

Υ.Γ. Διατυπώνεται από κάποιους τις τελευταίες μέρες (και εμείς την αντιγράφουμε) η ιδέα αντί της τέλεσης των αγώνων χωρίς θεατές να δοθούν εισιτήρια/προσκλήσεις σε γυναικόπαιδα, όπως γίνεται και στην γείτονα Τουρκία. Υπάρχει περίπτωση η αθλητική ηγεσία να σκεφτεί και αυτή την «λύση» ή μήπως είναι πολύ προωθημένη για εμάς;

(Σημείωση: Ελπίζουμε να μην απαιτείται η προηγούμενη σύμφωνη γνώμη του Καμμένου του «Τουρκοφάγου» για την εφαρμογή της.).

 

09 Μάρτη 2015.
παρατηρητήριο.

    

Διαβάστηκε 7988 φορές
 
 
   
Βρίσκεστε εδώ: Αρχική Κείμενα Παρατηρητηρίου Η ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ «ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ» ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΕ ΣΧΕΔΟΝ ΑΔΕΙΑ ΓΗΠΕΔΑ (ΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΣΤΙΣ Η.Π.Α. ΕΧΟΥΝ ΛΙΓΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟΥΣ ΘΕΑΤΕΣ)