Γιατί μόνο σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό που αντιμετώπισε φέτος από Π.Α.Ο.Κ. και τον «νεοφώτιστο» Γαύρο/Ι.Ε.Κ. Ξυνή μπορεί να κριθεί η φετινή σεζόν των ερασιτεχνικών τμημάτων. Βέβαια, θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι δεν είναι σωστό να μπαίνουν τ’ αγωνιστικά αποτελέσματα διαφορετικών τμημάτων μαζί (με διαφορετικό βαθμό δυσκολίας και απαιτήσεων) προκειμένου να κριθεί συνολικά η χρονιά. Δεδομένου, όμως, ότι εκτός της Διοικητικής επάρκειας στο αγωνιστικό κομμάτι ΔΕΝ υπάρχει άλλος τρόπος για να κριθεί μια Διοίκηση, αλλά και επειδή έτσι κάνουν και οι άλλοι «μεγάλοι» σύλλογοι, θα προχωρήσουμε σ’ αυτή τη σύγκριση. Άλλωστε, αν ένα Σωματείο όπως το δικό μας τα καταφέρνει στ’ αθλήματα που βρίσκει μεγάλο ανταγωνισμό σ’ αυτά που ο ανταγωνισμός είναι για τα δεδομένα του ακόμη χαμηλός αναμένεται να κυριαρχεί (όπως πράγματι συμβαίνει π.χ. στο Ράγκμπυ).
Στο Χάντμπολ, λοιπόν, η χρονιά είναι σίγουρα επιτυχημένη ειδικά αν τη συγκρίνουμε με το πρόσφατο παρελθόν οπότε και διαλύθηκε η ομάδα των επιτυχιών την οποία αγαπήσαμε και στην οποία αποδώσαμε τον χαρακτηρισμό «μάγκες». Το γεγονός ότι η ομάδα για να φτάσει στον τελικό με ον Γαύρο πέταξε έξω με μειονέκτημα έδρας μάλιστα τον Π.Α.Ο.Κ. μιλά από μόνο του. Στο Κύπελλο αποκλείστηκε από τον Γαύρο, ενώ στην Ευρώπη έφτασε στον Τελικό του Τσάλενζ Κάπ τον οποίο και έχασε λόγω απειρίας και ψυχολογικής κατάρρευσης. Θα μάθει όμως αν της δώσουν τον χρόνο.
Παρά τα προγνωστικά στην αρχή της σεζόν (ειδικά από την στιγμή που ο Γαύρος αγόρασε την με ευκολία Πρωταθλήτρια ομάδα της προηγούμενης περιόδου και ξόδεψε αρκετά λεφτά να την δυναμώσει) η ομάδα κατάφερε όχι μόνο να πάει στον τελικό, αλλά και να διεκδικήσει στα ίσα το Πρωτάθλημα. Ειδικά μετά το 2-0 οι περισσότεροι είχαμε προεξοφλήσει την τελική επικράτηση. Μας φαινόταν τόσο παράλογο να το χάσουμε ενώ απείχαμε μόνο μια νίκη όσο παράλογο μας φαινόταν ότι θα μπορούσαμε να νικήσουμε δύο φορές συνεχόμενα (μέσα και έξω) την ομάδα του Λιμανιού. Όσοι πήγαν στο γήπεδο στα δύο εντός έδρας παιχνίδια πήγαν κυρίως για να εκτονωθούν μέσω της νίκης σε βάρος όσων παικτών του Γαύρου έκαναν «προκλητικές» δηλώσεις (π.χ. Τσιλιμπάρης).
Μετά την απώλεια του Τίτλου (ειδικά με τον τρόπο που έγινε) κάποιοι εκδήλωσαν την πικρία τους με σχόλια απαξιωτικά για τους «μάγκες». Γι’ αυτούς «μάγκες» θα ήταν μόνο αν έπαιρναν την κούπα. Προφανώς δεν αντιλαμβάνονται (ή δεν θέλουν) ότι «μάγκας» είναι αυτός που καταφέρνει κάτι σε πείσμα των συνθηκών στις οποίες αναγκάζεται να λειτουργεί. Έτσι η ομάδα του Χάντμπολ είναι «μάγκες» μόνο και μόνο γιατί κατάφερε να πάει στον τελικό και να προηγηθεί κιόλας και με 2-0.
Από κει και πέρα απ’ όλα όσα συνέβησαν προκύπτει μόνο ένα δίδαγμα, το οποίο πρέπει να μας γίνει και μάθημα για το μέλλον. Αυτό δεν έχει να κάνει με την «διαιτησία», η οποία είναι αυτή που είναι και δεν στάθηκε ικανή να σταματήσει την ομάδα στο πρώτο παιχνίδι των τελικών. Το δίδαγμα έχει να κάνει με τους πρώην παίκτες της Α.Ε.Κ. που παίζουν πλέον στον Γαύρο. Παίκτες με εμπειρία (Αλβανός) και αξία (Τσιλιμπάρης) που με την προσωπική τους απόδοση μπορούν να κρίνουν τα σημαντικά παιχνίδια. Παίκτες που αποχώρησαν κυρίως για οικονομικούς λόγους. Στον αθλητισμό ισχύει ότι και στα χαρτιά: ο αντίπαλος μπορεί να «φτιαχτεί» από τα χαρτιά που πετάμε κερδίζοντας έτσι την παρτίδα. Φανταστείτε αν αυτοί οι παίκτες ήταν από την από δω και όχι από την από κει πλευρά.
Τελικά το δίδαγμα έχει να κάνει με το γεγονός ότι η Διοίκηση του ερασιτέχνη Γαύρου έκανε ότι ήταν απαραίτητο για να στελεχώσει την ομάδα με παίκτες με «παραστάσεις πρωταθλητισμού» και μεγάλη εμπειρία. Παίκτες που είχαν τα φόντα να σηκώσουν στις πλάτες τους το βάρος της «σώνει και καλά» κατάκτησης του Πρωταθλήματος. Γι’ αυτό αν και η χρονιά για τους «μάγκες» είναι από αγωνιστικής άποψης συνολικά επιτυχημένη, δεν είμαστε ωστόσο σίγουροι ότι είναι και από διοικητικής.
(Σημείωση: Η φωτογραφία προέρχεται από την ιστοσελίδα www.newsbeast.gr).
08 Ιούνη 2018
παρατηρητήριο.