Στα Αρχαία χρόνια –αλλά και στα νεώτερα σε μερικές περιπτώσεις– πρίν αποκτήσουν κάποιες οικογένειες πολιτική και οικονομική δύναμη ο ηγήτορας (αυτός που ηγείται) εκλεγόταν με αντικειμενικά κριτήρια επιλογής. Για παράδειγμα ήταν ευκολότερη η εκλογή κάποιου ως ηγήτορα αν είχε έξι δάκτυλα ήταν δηλαδή Εξαδάκτυλος (αδιάφορο αν ήταν στα χέρια ή στα πόδια). Ευκολότερη ήταν η επιλογή επίσης για όποιον είχε μόνο έναν όρχι (αρχ…) ήταν δηλαδή Μονάρχης. Η λογική πίσω από την εκλογή αυτή ήταν πώς αφού είχε μόνο έναν θα τεμπέλιαζε λιγότερο (κοινώς θα τά έξυνε) και συνεπώς θα είχε περισσότερο χρόνο να ηγηθεί (τώρα αν είχε τά προσόντα να το πράξει, «είναι άλλου παπά ευαγγέλιο»).
Επειδή όμως δεν γίνεται τόσο σοβαρά ζητήματα να καθορίζονται από την κρυψορχία καταφύγαμε σε πιο αντικειμενικές και μετρήσιμες μέθοδες (που θα ΄λεγε και ο Κορδάτος). Ο πλούτος, η πολιτική και οικονομική επιρροή, η δημοφιλία αντικατέστησαν σήμερα τά κριτήρια επιλογής. Υποτίθεται πως ένα άτομο με όλα τά παραπάνω (άντε έστω τά περισσότερα) προσόντα είναι ο τέλειος για τη δουλειά γιατί:
- Όντας πλούσιος δεν έχει ανάγκη από λεφτά και άρα δεν θα κλέψει το δημόσιο χρήμα.
- Για να έχει πολιτική και οικονομική επιρροή πάει να πεί πως δεν είναι τυχαίος, ενώ ταυτόχρονα τόσο η πολιτική όσο και η οικονομική του επιρροή αποδεικνύουν την οικονομική του δεινότητα.
- Για να θέτει σε κίνδυνο τη δημοφιλία του, σε περίπτωση που αποτύχει στο έργο που αναλαμβάνει πάει να πεί ότι σκοπεύει ν’ ασχοληθεί σοβαρά, αλλιώς δεν θα το έκανε.
Όσοι υποστηρίζουν τά παραπάνω είτε είναι πολύ καλοπροαίρετοι (δηλ. αφελείς) είτε αγνοούν την ανθρώπινη φύση· είτε και τά δύο. Η κατοχή του πλούτου –η οποία σε πολλές περιπτώσεις πάει μαζί με το οικογενειακό όνομα– εξασφαλίζει την οικονομική και την πολιτική επιρροή και εξαγοράζει –όποτε χρειάζεται– τη δημοφιλία (με δωρεές και αγαθοεργίες = έργα για τους αγαθούς δηλαδή τους αφελείς).
Για να πάρετε μια ιδέα της «ανοησίας» αυτών που «βάφτισαν» τον «Τίγρη» ως «Αρχηγό» παραθέτουμε τους παρακάτω τίτλους:
- Άναξ ή Άνακτας = Αρχαία ονομασία του Βασιλιά.
- Μονάρχης = Νεώτερη ονομασία για τον Βασιλιά.
- Βασιλιάς (χωρίς σχόλια) χρησιμοποιήθηκε παράλληλα με τον Μονάρχη.
- Αρχηγός πουχρησιμοποιήθηκε κυρίως από Εθνικοσοσιαλιστές (όπως αυτοί δήλωναν τουλάχιστο).
Αν ο τελευταίος όρος δεν σας λέει κάτι, είναι γιατί την ώρα της Ιστορίας δεν προσέχατε. Τον τίτλο του «Αρχηγού» τον έλαβε ο Ι. Μεταξάς και για τον λόγο αυτό τον οικειοποιήθηκε και ο Ν. Μιχαλολιάκος (όντας φανατικός θαυμαστής του). Την ίδια περίοδο τον ίδιο τίτλο χρησιμοποίησαν ο Α. Χίτλερ στη Γερμανία ο οποίος αποκλήθηκε «Φύρερ» και ο Μπ. Μουσολίνι στην Ιταλία ο οποίος έδωσε στην λέξη «Ντούτσε» (Δούκας) νέα σημασία. Ακόμα και η Μαφία τον ζήλεψε και χρησιμοποίησε την λέξη «Κάπο».
Για όλα τά παραπάνω θεωρούμε τον τίτλο του «Αρχηγού» προσβλητικό και για τον λόγο αυτό προτείνουμε στην «ΩΡΑ» αφού ζητήσει συγγνώμη (από τον «Τίγρη» αλλά και από τους αναγνώστες της) να του δώσει τον τίτλο του «Ηγέτη», εκτός αν του «κάνει κέφι» του Μελισσανίδη ο παραπάνω τίτλος, οπότε εμάς μας περισσεύει.
Κλείνουμε με μία πραγματικά αστεία ιστορία από μια μονάδα του δοξασμένου μας Όπλου του Πυροβολικού. Κατά διαστήματα στο τέλος της πρωινής αναφοράς της μονάδας ο Διοικητής της Μοίρας έλεγε στους πυροβολικάριους του τα εξής:
-«Βρε, δύο Αρχηγούς έχει ο Στρατός. Ο ένας είναι ο Αρχηγός Στρατού (Γ.Ε.ΕΘ.Α) και ο άλλος είναι ο Αρχηγός Στοιχείου (διάβαζε πυροβόλου)».
Νόμιζε ότι με αυτό το ευφυολόγημα θα παρακινούσε περισσότερο τους Δεκανείς και Λοχίες που είχαν τον τίτλο του «Αρχηγού Στοιχείου», λες και θα άξιζαν έτσι περισσότερο απ’ όσο υποδείκνυαν οι «σαρδέλες» στο μανίκι τους. Ώρες-ώρες όμως σκέφτομαι ότι μπορεί και να είχε κάποιο δίκιο, αφού το μεγαλύτερο αιματοκύλισμα της Ιστορίας (Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος) το ξεκίνησε ένας Δεκανέας.
Υ.Γ.1.Ίσως ο σημαντικότερος λόγος για να μην προσφωνείς κάποιον που αγαπάς «Αρχηγό» είναι ότι κανείς που είχε αυτόν τον τίτλο δεν είχε «καλό τέλος», τουλάχιστον όπως το εννοούμε οι «απλοί καθημερινοί άνθρωποι».
Υ.Γ.2.Ένας άλλος λόγος είναι πώς ήταν όλοι τους για φτύσιμο (βλέπε εδώ).
Υ.Γ.3.Πρόεδρε, «βάλε τους χέρι». Μην τους αφήνεις να σε ξεφτιλίζουν άλλο με τις χαζομάρες που γράφουν για ‘σένα, γιατί μαζ΄λι σου ξευτιλίζεται και η Α.Ε.Κ.
Υ.Γ.4.Τα δυο βίντεο που ακολουθούν είναι διαφορετικού ύφους το ένα από το άλλο. Εμείς σαφώς προτιμούμε τον τύπο του «Αρχηγού» που ενσαρκώνει η Αργυρώ και όχι αυτόν που λοιδορεί η Βέμπω.
9 Απρίλη 2014.
παρατηρητήριο.
