Aetofolia

ΕΝΑΣ «ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΗΛΙΘΙΟΣ»
(ΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΘΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ)

Προσοχή! Το κείμενο που ακολουθεί ισορροπεί μεταξύ λιβελογραφήματος και ξεχαρμανιάσματος. Σε κάθε περίπτωση ο υπεύθυνος της ιστοσελίδας δηλώνει ρητά ότι αναλαμβάνει την ευθύνη και προσυπογράφει κάθε του λέξη. Δηλώνει όμως ρητά πως λεφτά δεν του περισσεύουν γι’ αυτό και παρακαλεί τους αναγνώστες που ενδέχεται να προσβληθούν είτε να μην προχωρήσουν στην ανάγνωση του, είτε εφ’ όσον το πράξουν να έχουν υπ’ όψη τους ότι αγωγές με τις οποίες ζητείται χρηματική αποζημίωση δεν γίνονται δεκτές. Δηλώνει επίσης ότι το επίθετο «ηλίθιος» χρησιμοποιείται κατά περίπτωση με τις έννοιες «αταίριαστος», «άκαιρος», «ακατάλληλος» όπως αναφέρονται στο «Λεξικό της Νέας ελληνικής Γλώσσας» του Γ. Μπαμπινιώτη Α’ Έκδοση σελ. 731. Είναι στην δική σας κρίση ποια από τις παραπάνω έννοιες θα διαλέγετε κάθε φορά.

ΤΟΥ «ΘΡΥΛΟΥ» ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ
(ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΙΔΙΑΡΙΣΜΑΤΑ Θ’ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣOYN TΟN ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ;)

Πολλές φορές στην ζωή γνωρίζουμε τις προθέσεις κάποιου αλλά δεν είμαστε σε θέση να τις αποδείξουμε πρίν αυτές εκδηλωθούν (βγούν στην επιφάνεια). Φυσικά οι προθέσεις αυτές είναι πάντα «κακές» ή «πονηρές» ακόμα και αν ο «εχθρός» χρησιμοποιεί νόμιμους τρόπους για να τα κρύψει (μασκαρέψει). Βέβαια όταν χρησιμοποιούνται «νομικά παραθυράκια» και ρυθμίσεις που επιτρέπουν (ανάλογα με το σχέδιο) στον «εχθρό» την εφαρμογή όσων έχει αποφασίσει τα πράγματα περιπλέκονται αφού η ανοικτή αντιπαράθεση γίνεται σχεδόν αδύνατη. Έτσι περιοριζόμαστε σε ανεπίσημες διαρροές (μέσω τρίτων) με τις οποίες προσπαθούμε να δημιουργήσουμε αρνητική εντύπωση για τον «εχθρό» μας ακυρώνοντας με τον τρόπο αυτόν στην πράξη τα σχέδια του. Κάποιες φορές επιλέγεται η αντιπαράθεση σε «υψηλό επίπεδο» όπου τις αιτιάσεις της μιας πλευράς τις εκφράζει ο ηγέτης της (το αφεντικό).  

Κάποιες φορές όμως δεν υπάρχει άλλος τρόπος από την ανοιχτή αντιπαράθεση ακόμα και όταν ο κίνδυνος γελοιοποίησης είναι μεγάλος. Από πέρισυ (2014) ζήσαμε τα πορώτα επεισόδια της κόντρας Μαρινάκη-Μελισσανίδη η οποία ξεκίνησε (και συνεχίζεται) με αφορμή τη συμμετοχή του υιού Μελισσανίδη στη μετοχική σύνθεση του Ο.Π.Α.Π. και στο Δ.Σ. του. Υποτίθεται ότι η ταυτόχρονη εμπλοκή της οικογένειας Μελισσανίδη με Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ. και Ο.Π.Α.Π. θα δημιουργήσει συνθήκες και όρους διεξαγωγής του Πρωταθλήματος ευνοϊκότερους για την Α.Ε.Κ. σε βάρος όλων των υπολοίπων. Όλα αυτά επιτυγχάνονται σύμφωνα με τον Γαύρο και τον Μαρινάκη με τη χρήση «μπροστινών», δηλαδή «παρένθετων προσώπων» όπως λένε και οι δικηγόροι.

ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ:
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο. Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΧΟΡΗΓΙΑΣ ΤΟΥ Ο.Π.Α.Π. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
(ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΜΑ ΤΗΣ)

Η Ελλάδα είναι με μια μικρή αλλά όμορφη χώρα σχετικά φτωχή και από οικονομικής άποψης ανήκει στις χώρες της Καπιταλιστικής Περιφέρειας. Αντίστοιχα και το μέγεθος της οικονομίας της είναι μικρό. Συνεπώς ο ρόλος του Κράτους ως επιχειρηματία είναι σημαντικός. Το δημόσιο χρήμα αποτελεί τον στόχο πολλών επιχειρηματιών οι οποίοι υπολογίζουν σ’ αυτό για να προωθήσουν τα σχέδια τους.

Ο μοναδικός χρηματοδότης του Ελληνικού Αθλητισμού εδώ και δεκαετίες είναι το ΠΡΟ.ΠΟ. δηλαδή ο Ο.Π.Α.Π. Μέχρι πρόσφατα ο Ο.Π.Α.Π. είχε ως μεγαλομέτοχο το Δημόσιο. Εδώ και περίπου ένα χρόνο διοικείται από τους Τσέχους που σε συνεργασία με τον Μελισσανίδη (υιό) τον εξαγόρασαν από το Δημόσιο. Ακόμη όμως και αν ανήκει πλέον σε ιδιώτες ο Ο.Π.Α.Π. είναι σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία «εταιρεία δημοσίου συμφέροντος/ενδιαφέροντος».

Η Α.Ε.Κ. ΟΦΕΙΛΕΙ ΕΝΑ «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» ΣΕ Ε.Π.Ο. & SUPER LEAGUE ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΓΑΥΡΟ
(ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΑΠΟ ΟΣΟΥΣ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΣΤΗΜΕΝΗ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ…)

Δυστυχώς το συγκεκριμένο κομμάτι μας δεν θα μπορούσε να έχει μικρότερο τίτλο ή υπότιτλο. Επίσης δεν θα πρέπει να εκληφθεί ως προβοκατόρικο (ακόμη και να κάποιοι ιδίως «αριστεροί» τα θεωρήσουν ως τέτοιο. Πολλά γράφτηκαν σε γραπτό και ηλεκτρονικό τύπο και άλλα τόσα ειπώθηκαν στα ραδιόφωνα σχετικά με τον ορισμό του επαναληπτικού αγώνα για το Κύπελλο Ελλάδας ανάμεσα στην ομάδα μας και τον Γαύρο.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΠΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
(ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ, Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ)

Πολύς λόγος γίνεται για τα «στημένα παιχνίδια» και τις «αποδείξεις» σχετικά μ’ αυτά. Υποτίθεται ότι για να υπάρξει καταδίκη θα πρέπει οι αποδείξεις να είναι ακλόνητες. Ωστόσο η σχετική συζήτηση είναι μόνο και μόνο για το θεαθήναι. Δεν μπαίνει στην ουσία γιατί δεν θέλει να μπεί, αφού αν συζητήσουμε για την ουσία θ’ αποκαλυφθούν τα δομικά προβλήματα του «συστήματος». Η άλλη παγίδα είναι να θεωρήσουμε πως το «σύστημα» αφορά μόνο τον «επαγγελματικό αθλητισμό». Όσοι είναι τακτικοί αναγνώστες μας θα γνωρίζουν ότι εμείς δεν μένουμε μόνο στο προφανές (τον «επαγγελματικό αθλητισμό») αλλά εξετάζουμε την κατάσταση γενικότερα, μιάς και οοι ιδιοκτήτες των «επαγγελματικών» ομάδων είναι ταυτόχρονα και επιχειρηματίες.