Η σημερινή κατάσταση του Π.Α.Ο. ΔΕΝ είναι «κεραυνός εν αιθρία». Ίσα-ίσα είχαν υπάρξει πολλά σημάδια, τα οποία όμως κανείς ΔΕΝ αξιολόγησε σωστά, είτε γιατί ΔΕΝ ήθελε να σκοτίζεται, είτε γιατί μοιρολατρικά περίμενε την επέμβαση του «από μηχανής Θεού». Όμως στον πραγματικό κόσμο όλα χρειάζονται χρήμα, είτε να τ’ αγοράσεις είτε να τα νοικιάσεις. Άνευ χρημάτων ουδέν…
Έτσι αυτή η ανάρτηση μόνον ως επιβεβαίωση όσων ήδη έχουμε γράψει βλέπε εδώ, εδώ & εδώ) μπορεί να θεωρηθεί. Το χειρότερο όμως ΔΕΝ είναι τα οικονομικά προβλήματα του ποδοσφαιρικού Π.Α.Ο. Το χειρότερο είναι η απαξίωση στα μάτια των εργαζομένων (συμπεριλαμβανομένων και των παικτών) της παρούσας Διοίκησης/Ιδιοκτησίας. Αυτός είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο αποδρά όπως-όπως ο Μπέργκ. Μια απόδραση η οποία όπως αποδεικνύεται ήταν προσχεδιασμένη από καιρό. Όλα τα υπόλοιπα είναι «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε».
Έτσι η τιμωρία του Μπέργκ ήταν απλά το «κερασάκι στην τούρτα» δίνοντας στον Σουηδό το άλλοθι που ήθελε. Από την άποψη αυτή η αποβολή του μετά την αντίδραση του στο παιχνίδι με τον Π.Α.Ο.Κ. στα πλέι-οφ ήταν στημένη από τον ίδιο. Επίτηδες προκάλεσε το συγκεκριμένο επεισόδιο για να μπορεί «να την κάνει». Καθώς ο Αλαφούζος μονίμως θεωρεί την διαιτησία και την αντιμετώπιση του Π.Α.Ο. από το «σύστημα» ως τις μοναδικές αιτίες των προβλημάτων της Π.Α.Ε. ΔΕΝ είχε άλλη επιλογή από το να παίξει το παιχνίδι του Μπέργκ συμπαραστεκόμενος στο πλευρό του. Ακόμη και αν ήξερε, ο Αλαφούζος ΔΕΝ μπορούσε να μιλήσει.
Οπότε τώρα τι;
Μια απάντηση έδωσε ο Δ. Γιαννακόπουλος ρίχνοντας το εύκολο και σκοπίμως αόριστο (κενό περιεχομένου) μήνυμα περί «επανίδρυσης». Σκόπιμα ΔΕΝ το εξειδίκευσε. Στο κάτω-κάτω επί της ουσίας ΔΕΝ λέει και τίποτα. Γιατί τι μπορεί να σημαίνει σήμερα η «επανίδρυση» σε σχέση με τα οικονομικά των Π.Α.Ε. και ερασιτέχνη; Εξαιρείται η Κ.Α.Ε. η οποία μέχρι και τον Ιούνη του 2016 φαινόταν κοντρολαρισμένη όσον αφορά τα συνολικά Χρέη της και τον Τζίρο της.
Τελικά το μόνο που φαίνεται πως θα μπορούσε να βοηθήσει όσους είναι στην ίδια κατάσταση με τον ποδοσφαιρικό Π.Α.Ο. θα ήταν αυτό που προτείνει ο Αλέξης Σπυρόπουλος σ’ αυτή του την ανάρτηση. Μια καθαρή και τίμια εξήγηση, όπως αυτή που έκανε με μισόλογα ο Αλαφούζος μιλώντας εκ των υστέρων για «βιώσιμο Π.Α.Ο.» (κατά το «βιώσιμο Χρέος» του Τσίπρα).
Η λύση για τον ποδοσφαιρικό Π.Α.Ο. -αλλά και για οποιαδήποτε άλλη Κ.Α.Ε./Π.Α.Ε. στην ίδια θέση- είναι ταυτόχρονα πολύ απλή αλλά και σύνθετη και σε κάθε περίπτωση κανείς απ’ όσους έχουν ως τώρα τοποθετηθεί ΔΕΝ την έχει περιγράψει. Πρέπει ν’ αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας και διοίκησης των Α.Α.Ε. (Π.Α.Ε. & Κ.Α.Ε.). Πρέπει να λειτουργούν από δώ και πέρα με απόλυτη διαφάνεια, να ελέγχονται από ΟΛΕΣ τις αρμόδιες υπηρεσίες κάθε χρόνο, να εξοφλούνται ΟΛΑ τα χρέη που αφορούν την σεζόν που κλείνει. Πρέπει να θεωρούνται από δω και πέρα «Εταιρείες Δημοσίου Συμφέροντος» και να σταματήσουν να είναι θερμοκήπια λογιστικών και φορολογικών κομπίνων από τις οποίες χάνουμε ΟΛΟΙ μας. Αν λειτουργήσουν έτσι θα μπορούν και όσοι έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την τύχη τους (δηλαδή, οι οπαδοί «οργανωμένοι» και μη) να έχουν την δική τους φωνή και εκπροσώπηση σ’ αυτές μέσω των «ομάδων συμφερόντων» όπως ονομάζονται στην Διεθνή εταιρική πρακτική.
Αν ΔΕΝ ακολουθηθεί ο παραπάνω τρόπος, αν ΔΕΝ διοικηθούν οι Π.Α.Ε. & Κ.Α.Ε. σαν πραγματικές Α.Ε. και μάλιστα εισηγμένες ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑΤΡΕΙΑ. Μπορεί κάποιοι να ξεγελιόνται όταν οι δουλειές του επιχειρηματία-ιδιοκτήτη πάνε καλά, αλλά στο οικονομικό κλίμα που θα επικρατήσει παγκοσμίως τις επόμενες δύο δεκαετίες οι δουλειές ΔΕΝ θα πηγαίνουν τόσο καλά ώστε να συντηρούν το πανηγύρι που γινόταν ως σήμερα ειδικά στις χώρες της Καπιταλιστικής Περιφέρειας όπως η Ελλάδα. Σε τέτοιες συνθήκες ακόμα και η πιο υγιής και πλούσια Π.Α.Ε./Κ.Α.Ε. ΔΕΝ θα είχε περισσότερα από είκοσι χρόνια πριν πέσει έξω. Βέβαια για πολλούς αυτά είναι «ψιλά γράμματα», ωστόσο είναι σίγουρο πώς όσο συνεχίζουν να στηρίζουν μια τέτοια κατάσταση κληροδοτούν στα παιδιά τους την χρεοκοπία της αγαπημένης τους ομάδας.
Πλέον το ζήτημα είναι ποιος θα είναι ο επόμενος που θα βρεθεί στην θέση που είναι τώρα ο Π.Α.Ο. και όχι αν θα υπάρξει επόμενος. Για να διαλέξετε μπορείτε εκτός των κειμένων μας που αναφέραμε παραπάνω να συμβουλευτείτε αυτό & αυτό. Όποιον πάντως και αν επιλέξετε μέσα θα πέσετε, γιατί είτε νωρίτερα είτε αργότερα όλοι όσοι αναφέρονται στα κείμενα μας θα βρεθούν στην ίδια με τον ποδοσφαιρικό Π.Α.Ο. θέση. Έτσι κι αλλιώς στην πράξη όλοι τους βρίσκονται σε «μνημόνιο» όσον αφορά τα οικονομικά τους όσο καλά και να προσπαθούν να το καμουφλάρουν. Πάντως από καθαρά οικονομική άποψη εμείς θα επιλέγαμε ως επόμενο «μπαμ» αυτό του μπασκετικού Γαύρου. Ίδωμεν…
Υ.Γ. Για να μην αδικούμε ιδιαίτερα τον Αλαφούζο θα πρέπει να παραδεχτούμε πως τα δημοσιεύματα που μετά από κάθε επεισοδιακό αγώνα έβγαιναν για πιθανή του αποχώρηση τα οποία ακολουθούνταν από άλλα για την «ανάγκη να βρεθούν συμπαίκτες για τον Π.Α.Ο.» θα έπρεπε να θεωρηθούν με τον τρόπο τους επαρκείς προειδοποιήσεις. Απλώς κάποιοι και κυρίως οι οργανωμένοι ΔΕΝ ήθελαν να καταλάβουν. Οι υπόλοιποι (κυρίως ο Πατέρας) κάνουν εδώ και καιρό ότι ΔΕΝ καταλαβαίνουν.
27 Ιούνη 2017
παρατηρητήριο.
