Εξαιτίας της αδιέξοδης (τουλάχιστον προς το παρόν) κατάστασης που επικρατεί στον ποδοσφαιρικό Π.Α.Ο. πλήθος κειμένων, αναρτήσεων και σχολίων ανήκουν στην κατηγορία αυτή. Από αυτά επιλέξαμε μόνον δύο, τα οποία ανέβηκαν στην αθλητική ιστοσελίδα με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα. Και τα δύο έχουν να κάνουν με τον Αλαφούζο και όχι μόνον.
Το ν’ ασχολείται κάποιος με τον Αλαφούζο είναι και λογικό και σωστό. Στο κάτω-κάτω εκτός από Ιδιοκτήτης μιας από τις μεγαλύτερες ομάδες της Χώρας (την οποία αφού αρχικά έσωσε από την χρεοκοπία, τώρα αφήνει να «βυθιστεί» από τα Χρέη) είναι και σημαντικός οικονομικός παράγοντας. Άλλο όμως αυτό και άλλο να του τα φορτώνουμε όλα αδιακρίτως.
Το πρώτο κείμενο-σχόλιο που χρήζει σχολιασμού είναι αυτό. Ο συντάκτης του μέσω της αναφοράς στον Μάρκους Μπέρκ για τα 4 γκόλ που αυτός πέτυχε στο παιχνίδι Σουηδία – Λουξεμβούργο «κατακεραυνώνει» (ή έτσι νομίζει) τον Αλαφούζο. Κατά τον συντάκτη του σχολίου η πώληση του Μπέρκ με μόνο 1,8 εκ Ευρώ «ενισχύει τις καχυποψίες πολλών για σχέδιο διάλυσης του Παναθηναϊκού».
Το συμπέρασμα του σχολιογράφου είναι ότι ο Αλαφούζος πούλησε φθηνά γιατί σκόπευε να «διαλύσει τον Παναθηναϊκό». Αν, όμως, το καλοσκεφτούμε το συμπέρασμα αυτό είναι για τα σκουπίδια. Ακολουθούν πρόχειρα 2 λόγοι για τους οποίους ΔΕΝ ισχύει το συμπέρασμα του σχολιογράφου:
- Πουλώντας «φθηνά» τον Μπέρκ ο Αλαφούζος θα πρέπει να πληρώσει από την τσέπη του περισσότερα λεφτά προκειμένου να καλύψει τα Χρέη για τα οποία είναι προσωπικά υπεύθυνος.
- Η τιμή πώλησης είναι ανάλογη του καταστήματος. Όταν το κατάστημα έχει οικονομικά προβλήματα πουλά όσο-όσο (δηλαδή, με μεγάλη έκπτωση). Για να το κάνουμε ακόμη πιο καθαρό: Φανταστείτε δύο σινεμά δίπλα-δίπλα. Το ένα είναι πλήρως ανακαινισμένο και καθαρό και το άλλο δεν έχει βαφτεί εδώ και χρόνια. Αν πουλάνε την ίδια τιμή εισιτηρίου ποιο από τα δύο θα έχει περισσότερους πελάτες; Εσείς σε ποιο θα πληρώνατε για να μπείτε;
Συνεπώς αν και εφόσον υπάρχει «σχέδιο διάλυσης του Παναθηναϊκού» αυτό ΔΕΝ αποδεικνύεται εξαιτίας της «φθηνής» πώλησης του Μπέρκ, αλλά μάλλον από την κακοδιοίκηση που ξαναέφερε τον Π.Α.Ο. στο χείλος της καταστροφής. Αποτέλεσμα αυτής της κακοδιοίκησης είναι η «φθηνή» πώληση των πρωτοκλασάτων παικτών (όπως άλλωστε το έχει αποδείξει η παγκόσμια πείρα σε ανάλογες περιπτώσεις, όταν όσοι ενδιαφέρονται εκμεταλλεύονται την κατάσταση για ν’ αγοράσουν «φθηνά»).
Το δεύτερο κείμενο που ανέβηκε στην ίδια ιστοσελίδα κανονικά ΔΕΝ χρειάζεται ούτε σχολιασμό ούτε καν αποδόμηση. Είναι τόσο σαθρό και η «επιχειρηματολογία» του τόσο χαζή που μπορεί ν’ απευθύνεται μόνο σε «πρόβατα» και σε κάποιους που θέλουν να εκτονώσουν τον θυμό και την οργή τους. Ξεκινά μ’ ένα χυδαίο πρόλογο, ο οποίος σκοπό έχει να μας προϊδεάσει για το τι ακολουθεί. Ο πρόλογος μπορεί το ίδιο εύκολα να χρησιμοποιηθεί εκτός από τους πολιτικούς (τους οποίους στοχοποιεί ο συντάκτης) και για τους δημοσιογράφους (όπως αυτός). Θα μπορούσε δε να χρησιμοποιηθεί σε πολλές και διάφορες περιπτώσεις και να έχει γραφτεί από πολλούς και διαφορετικούς μεταξύ τους χαρακτήρες. Στην περίπτωση μας χρησιμοποιείται μόνο και μόνο για να δημιουργήσει το απαραίτητο κλίμα.
Δεν σκοπεύουμε ν’ ασχοληθούμε με την «επιχειρηματολογία» του συντάκτη. Μια «επιχειρηματολογία» την οποία μπορεί να κρίνει καθένας μας προκειμένου να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Να κρίνει, δηλαδή, κατά πόσο είναι ουσιαστική ή περιστασιακή◦ κατά πόσον αποδεικνύει όντως κάποιες «υπόγειες σχέσεις» ή όχι. Πρίν, όμως, πάμε στο ενδιαφέρον για εμάς σημείο πρέπει να σταθούμε σε μια πολύ σημαντική διαπίστωση του συντάκτη του κειμένου.
Ο δημοσιογράφος, που λέτε, «ανακάλυψε» ότι η κομματική συγγένεια, τα συμφέροντα και οι επιχειρήσεις (δηλαδή οι «επιχειρήσεις» δεν εντάσσονται στα «συμφέροντα»;) «ενώνουν» αυτούς που «χωρίζουν» οι οπαδικές προτιμήσεις!!! Η συγκεκριμένη διαπίστωση παίζει να είναι η πλέον σημαντική των τελευταίων ετών (μη πούμε δεκαετιών).
Πάμε, τώρα, στο σημαντικό για εμάς σημείο του κειμένου. Αφού, λοιπόν, ο συντάκτης του έχει «κατακεραυνώσει» Αλαφούζο, Μαρινάκη και Μητσοτάκη «προειδοποιεί» πως αν ο Αλαφούζος αφήσει τον Π.Α.Ο. «να πέσει στα βράχια» τότε η Ν.Δ. θα «πληρώσει το πολιτικό κόστος». Έχει ενδιαφέρον να δούμε τι μπορεί να σημαίνει αυτή η απειλή/προειδοποίηση.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι σημαίνει πως υπάρχουν ψηφοφόροι οι οποίοι ψηφίζουν με βάση τα οπαδικά τους αισθήματα και συμφέροντα και όχι με βάση τις επιπτώσεις από την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική στην ζωή τους. Είναι, δηλαδή, αυτό που λέμε «πρόβατα»◦ τα οποία υπακούν στον «τσοπάνη» και το «τσοπανόσκυλο» του. Γι’ αυτό και ο δημοσιογράφος γράφει αυτά που γράφει. Γιατί από κει και πέρα όλα τα υπόλοιπα σε επίπεδο συλλογισμού είναι προβληματικά.
Για παράδειγμα:
- Αν ο οπαδός του Π.Α.Ο. ΔΕΝ ψήφιζε Ν.Δ. για να την κάνει να «πληρώσει» το «πολιτικό κόστος» θα πρέπει να ψηφίσει ΣΥ.ΡΙΖ.Α. προκειμένου να παραμείνει στην Κυβέρνηση.
- Αν ήδη ψήφιζε ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τότε ΔΕΝ μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω.
- Αν τώρα ο οπαδός του Π.Α.Ο. ψήφιζε οποιοδήποτε άλλο κόμμα εκτός των Ν.Δ. και ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τότε για να κάνει την Ν.Δ. και τον Μητσοτάκη να «πληρώσουν» το «πολιτικό κόστος» θα πρέπει οπωσδήποτε να ψηφίσει ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Τα παραπάνω είναι όλα τα ενδεχόμενα προκειμένου οι «ψηφοφόροι-πρόβατα» να «τιμωρήσουν» εξαιτίας των δεινών του Π.Α.Ο. την Ν.Δ., αλλά ΔΕΝ εξασφαλίζουν την τελική επιτυχία◦ καθώς το αποτέλεσμα θα καθοριστεί και από την στάση όλων των υπόλοιπων ψηφοφόρων-οπαδών του Π.Α.Ο. και όχι μόνο.
Στην περίπτωση του Π.Α.Ο. το πρόβλημα του ψηφοφόρου που εξαρτά την τελική του επιλογή από την εξέλιξη που θα έχει η συγκεκριμένη υπόθεση είναι μεγάλο. Γιατί ενώ για κάποιους -όπως ο συντάκτης του κειμένου που σχολιάζουμε- είναι μάλλον προφανές «ποιος» και «γιατί» θα πρέπει να πληρώσει το «κόστος», ΔΕΝ είναι ωστόσο το ίδιο προφανές «ποιος» θα πρέπει να καρπωθεί την ψήφο (και άρα το όφελος).
Γιατί αν υποθέσουμε ότι το «κόστος» πρέπει να το πληρώσει η Ν.Δ. τότε το πιθανότερο που θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος είναι ότι το «όφελος» θα έπρεπε να το καρπωθεί ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. (ο οποίος ως προς την ρητορεία ήταν ανέκαθεν υπέρ της «κάθαρσης»). Ο ίδιος ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ο οποίος με μπροστάρη τον σημερινό Υπουργό Δικαιοσύνης «καθάρισε την κόπρο του Αυγεία». Βέβαια, αυτή η απλοϊκή συλλογιστική ΔΕΝ μπορεί με τίποτα να «σταθεί» σοβαρά αν συνυπολογίσουμε ότι ο «Ηρακλέας της Κάθαρσης» ήταν το ίδιο πρόσωπο που συναντιόταν τόσο με τον υπό κατηγορία για τα «στημένα» Μαρινάκη (τον οποίο βρίσκουμε μπροστά μας και στην υπόθεση του «NOOR 1»). Ή αν θυμηθούμε πόσο εύκολα δεχόταν τον «Διοικητικό Ηγέτη» ως ιδιοκτήτη/εκπρόσωπο της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ. (αν και δεν υφίσταται τέτοια ιδιότητα). Για να μην αναφερθούμε στο γεγονός ότι τόσο καιρό που είναι Υπουργός Δικαιοσύνης ΔΕΝ ενοχλείται που ακόμη το Δικαστικό Συμβούλιο ΔΕΝ έχει αποφασίσει σχετικά με την παραπομπή σε δίκη για τα «στημένα» (ευνοώντας έτσι άραγε ποιόν;). Αλήθεια εδώ ΔΕΝ υπάρχει «πολιτικό κόστος» που να πρέπει να πληρωθεί;
Ειλικρινά θα θέλαμε να ελπίζουμε ότι αυτή ήταν η τελευταία φορά που διαβάσαμε τέτοιου είδους κείμενα. Ωστόσο, ΔΕΝ τρέφουμε αυταπάτες. Όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά γιατί η σκοπιμότητα που εξυπηρετείται με τέτοιου είδους κείμενα ΔΕΝ πρόκειται να εκλείψει ποτέ◦ κυρίως γιατί οι άνθρωποι ΔΕΝ αλλάζουν.
Υ.Γ.1. Θα ήταν πράγματι ένα πολύ ενδιαφέρον «κοινωνικό» και «πολιτικό» πείραμα αν μπορούσαμε να γνωρίζουμε την συσχέτιση της ψήφου με τα οπαδικά αισθήματα. Για παράδειγμα αν οι ΠΑΟΚτζήδες ρίξουν λόγω Ιβάν «δαγκωτό» ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τι θα ψηφίσουν (από αντίδραση) οι Αρειανοί;
Υ.Γ.2. Παρά το γεγονός ότι το παραπάνω σχόλιο γράφτηκε με αφορμή όσα γράφονται για τον Π.Α.Ο., αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι ΔΕΝ ισχύει και για οποιαδήποτε άλλη αντίστοιχη περίπτωση.
10 Οκτώβρη 2017
παρατηρητήριο.
