Font Size

SCREEN

Cpanel
Νέα σε τίτλους:

ΟΠΑΔΙΚΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΔΟΣ ΦΟΝΙΑ (ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΕΡΕΠΕ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΠΟΙΝΕΣ)

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

ΟΠΑΔΙΚΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΔΟΣ ΦΟΝΙΑ
(ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΕΡΕΠΕ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΠΟΙΝΕΣ)

«Ο Δικαστής Ντρέντ» είναι ένα κόμικ του οποίου η υπόθεση εκτυλίσσεται στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον. Ο ομώνυμος ήρωας είναι ταυτόχρονα αστυνομικός και δικαστής. Συλλαμβάνει, δηλαδή, τους εγκληματίες τους οποίους δικάζει με συνοπτικές διαδικασίες επιβάλλοντας τους ταυτόχρονα και την ποινή. Από μια άποψη μια τόσο άμεση απονομή Δικαιοσύνης θα την ζήλευαν πολλοί. Προφανώς, ο «Δικαστής Ντρέντ» εκτελούσε τα καθήκοντα του για λογαριασμό αυτών που πλήρωναν τη μισθοδοσία του. Ωστόσο, στην άσκηση των καθηκόντων του ΔΕΝ μπορούσε να υπερβεί τα όρια του Νόμου.

Στις μέρες μας δεν υπάρχει (ακόμα τουλάχιστον) «Δικαστής Ντρέντ». Ωστόσο, την ιερή θα έλεγε κανείς μανία της προάσπισης των συμφερόντων (και του δικαίου) ομάδων και επιχειρηματιών την έχουν αναλάβει στρατιές «δημοσιογράφων». Στην ουσία πρόκειται για ανθρώπους που εκτελούν μέσω των Μ.Μ.Ε. συμβολαίων (ηθικού) θανάτου κατά παραγγελία των αφεντικών τους. Η παραγγελία μπορεί κάθε φορά να είναι είτε άμεση, είτε να τεκμαίρεται (την πέφτουμε σ’ όποιον τολμήσει ν’ αδικήσει την ομάδα μας).

Ο λόγος αυτών των κειμένων είναι τις περισσότερες φορές η δικαιολόγηση των αδικαιολόγητων και ο εκφοβισμός. Με τον τρόπο αυτό οι «δημοσιογράφοι» που έχει στο μισθολόγιο του ο Ιβάν Σαββίδης κατάφεραν με τα πολλά ν’ αθωώσουν τους «Γαύρους του Βορρά» για την υπόθεση της πολύ-ιδιοκτησίας. Με τον ίδιο τρόπο οι συνάδελφοι τους της ομάδας του Λιμανιού εκφοβίζουν όποιον δεν συντονίζεται με τις επιθυμίες του αφεντικού τους. Τελευταίο τους χτύπημα ήταν αυτό το κείμενο.

Προτού προχωρήσω στην παρουσίαση και τον σχολιασμό του οφείλω να πάρω θέση επί της ουσίας. Το συγκεκριμένο κείμενο εμπίπτει από κάθε άποψη στο άρθρο 1 παρ. 5 του «Νόμου Κοντονή» (Ν. 4326/2015) ο οποίος βρίσκεται ακόμα σε ισχύ. Συνεπώς, αν θέλουμε να ισχυριζόμαστε ότι η Ελλάδα έχει κάτι από μια «Δημοκρατία Δυτικού τύπου», τότε πρέπει να επιβληθούν οι προβλεπόμενες ποινές.

Το κείμενο, τώρα, στρέφεται εναντίον της Πρωτοδίκη η οποία δίκασε την ερυθρόλευκη έφεση για την τιμωρία της έδρας τους. Ο «Δια-Γραμμένος» μας ενημερώνει (ως μη όφειλε) για τα «πράσινα» αισθήματα της συγκεκριμένης δικαστίνας και απ’ αυτό ξιφουλκεί ουσιαστικά εναντίον της επειδή ΔΕΝ έκανε δεκτή την έφεση της ομάδας του Λιμανιού. Επειδή η δικαστίνα ΔΕΝ μπήκε στην ουσία της υπόθεσης και ΔΕΝ ξαναδίκασε την υπόθεση.

Ο ίδιος, ωστόσο, στην πρώτη παράγραφο του κειμένου του παραδέχεται πως η πρωτόδικη απόφαση ΔΕΝ άφηνε χώρο στην «πράσινων» οπαδικών αισθημάτων δικαστίνα να δικάσει την έφεση. Ο Κ.Α.Π. είναι απόλυτα ξεκάθαρος ως προς αυτό. Μετά από αυτόν τον «Φιλιππικό» γεννιούνται δύο ερωτήματα για τις προθέσεις του «Δια-Γραμμένου»:

  • Τόσο πολύ τους πείραξε η ισοπαλία στο «τηγάνι» με τον Π.Α.Ο. και τόσο τον φοβούνται που αισθάνονται την υποχρέωση ν’ αναδείξουν την οπαδική ταυτότητα της Πρωτοδίκη; Στο κάτω-κάτω η απόφαση αυτή (που με βάση τον Κ.Α.Π. ήταν αυτή ακριβώς που έπρεπε) ΔΕΝ ευνοεί την «ομάδα της καρδιάς της».
  • Αυτή είναι η έννοια της έκφρασης που τόσο συχνά χρησιμοποιούσαν το τελευταίο διάστημα όταν «απειλούσαν» ότι «Θα μας ταράξουν στη νομιμότητα»; Τι είδους νομιμότητα εννοούν όταν ξεδιάντροπα καλούν μια επαγγελματία δικαστή να παρανομήσει αποφασίζοντας εκτός του νομικού πλαισίου που την δεσμεύει;

Από την άλλη ΔΕΝ είναι μόνο οι «δημοσιογράφοι» του «γνήσιου Γαύρου» που γράφουν λαλακίες ή εκτελούν συμβόλαια σε βάρος όσων «τα βάζουν» με την ομάδα τους. Είναι ΟΛΟΙ οι οπαδικοί «δημοσιογράφοι» οι οποίοι προκειμένου να «ταΐσουν» τα οπαδικά τους ένστικτα γράφουν αστήρικτα πράγματα.

Για παράδειγμα η ιστοσελίδα www.sdna.gr σχολιάζοντας την προσφυγή της ομάδας του Λιμανιού και στα πολιτικά δικαστήρια για το ζήτημα της «κεντρικής τηλεοπτικής διαχείρισης» επιχειρηματολόγησε ότι οι «γνήσιοι Γαύροι» θα πρέπει να τιμωρηθούν γιατί απαγορεύεται η προσφυγή στα πολιτικά δικαστήρια για «αθλητική διαφορά».

Προφανώς, το ζήτημα των «τηλεοπτικών δικαιωμάτων» ΔΕΝ είναι και ΔΕΝ μπορεί να μεταβληθεί σε «αθλητική διαφορά» αφού αφορά την εταιρεία και τα δικαιώματα της και όχι το ποδοσφαιρικό της τμήμα. Ακόμη, όμως, και μια προσφυγή στα πολιτικά δικαστήρια σχετικά με μια χρηματική αξίωση δεν είναι καθαρά μια «αθλητική διαφορά». Όπως για τον εργοδότη τους ΔΕΝ ήταν «αθλητική διαφορά» η σε βάρος τους απόφαση της Ε.Ε.Α. για την πολύ-ιδιοκτησία εναντίον της οποίας προσέφυγαν και στα πολιτικά δικαστήρια.

Δυστυχώς η οπαδική δημοσιογραφία είναι (και θα συνεχίσει να είναι) από τους πιο βρώμικους επαγγελματικούς κλάδους. Ωστόσο, έχει πλέον έρθει (για να μη πω παρέλθει) η ώρα το Κράτος να εφαρμόσει τους Νόμους του και ν’ αρχίσει να μοιράζει τις ποινές που προβλέπει ο «Νόμος Κοντονή».

20 Οκτώβρη 2021
«πουθενάς 1».

Διαβάστηκε 766 φορές
 
 
   
Βρίσκεστε εδώ: Αρχική Κείμενα Παρατηρητηρίου ΟΠΑΔΙΚΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΔΟΣ ΦΟΝΙΑ (ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΕΡΕΠΕ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΠΟΙΝΕΣ)