Έτσι στην Γ.Σ. του Σωματείου μας τόσο η Διοίκηση όσο και ο κ. Ανδριόπουλος προέταξαν τα στήθη τους και προφύλαξαν τα μέλη από τον κίνδυνο που θα διέτρεχε η ζωή και τα λογικά τους αν διάβαζαν το παραχωρητήριο, το οποίο βρίθει νομικών όρων. «Τι τα θέλετε να μπλέξετε με ακαταλαβίστικους νομικούς όρους; Θα πρέπει να σας αρκούν οι διαβεβαιώσεις μας. Για να δείτε πόσο καλοί είμαστε ούτε καν θα σας το διαβάσουμε.» ήταν το μήνυμα του Ανδριόπουλου.
Ενός ανδρός αρχή.
Ήταν να μην εμφανιστεί ο «Τίγρης» σε Γ.Σ. του Σωματείου. Ήθελε να τελειώνει και γρήγορα και έτσι όταν τα πράγματα πήγαν να ξεφύγουν από το πρόγραμμα «πήρε το παιχνίδι πάνω του». Μιλώντας απότομα, επιθετικά και αντιμετωπίζοντας το λιγότερο άδικα όποιον τόλμησε να ρωτήσει για κάποια λεπτομέρεια ή με τρόπο που δεν του άρεσε κατάφερε να υφαρπάξει στην ουσία την έγκριση της Γ.Σ. για το παραχωρητήριο. Όχι πως δεν θια έβρισκε 50 «ΝΑΙ» σε 75 συμμετέχοντες. Ήθελε την ομοφωνία (έστω και μόνο από 75 άτομα). Απλά ήθελε ν’ αποφύγει (ή μάλλον ν’ αναβάλλει) μελλοντικές περιπέτειες, σαν κι’ αυτές που ξεκινούν όταν δεν κόψεις από την αρχή το κεφάλι που ξεχωρίζει.
Πάντως αν χρειαστεί και άλλη Γ.Σ. του σωματείου για το ζήτημα του γηπέδου τα πράγματα δεν θα είναι το ίδιο εύκολα με τις προάλλες. Τούτη ήταν η τελευταία του ευκαιρία. Από δω και πέρα πρέπει ν’ αποδείξει την αξία του. Είπαμε «ενός ανδρός Αρχή» αλλά όχι και ασυλία.
Βρείτε την γνήσια πρόσκληση της Γ.Σ. και κερδίστε πλούσια δώρα.
Ο Πρόεδρος της Γ.Σ. πρόσφερε δύο ανεκτίμητες στιγμές -για όσους ήταν παρόντες αλλά και σε θέση να τις εκτιμήσουν- την πρώτη από τις οποίες θα σχολιάσουμε εδώ. Μετά την επικύρωση (τυπική και όχι ουσιαστική) των πρακτικών των Γ.Σ. της 15ης Ιούνη και 31ης Ιούλη 2014 (ήταν οι Γ.Σ. με τις οποίες ιδρύθηκαν Π.Α.Ε. & Κ.Α.Ε.) ο Πρόεδρος της Γ.Σ. προχώρησε στο θέμα του παραχωρητηρίου. Στο σημείο εκείνο παρέμβη ο κος. Παπασταύρου και ρώτησε αν ο Οικονομικός και Διοικητικός Απολογισμός που σύμφωνα με την πρόσκληση που δημοσιεύτηκε στον οπαδικό τύπο περιλαμβανόταν στα υπό συζήτηση θέματα θα συζητείτο στο τέλος. Η απάντηση που έλαβε τόσο αυτός όσο και τα υπόλοιπα μέλη του Σωματείου ήταν ωστόσο μη αναμενόμενη. Ο Πρόεδρος (της Γ.Σ.) του απάντησε πως η πρόσκληση που δημοσιεύτηκε στην «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ» (εννούσε την «ΩΡΑ» αλλά και πάλι μέσα έπεσε) ήταν το αποτέλεσμα της εκτίμησης της εφημερίδας και όχι η γνήσια (original) πρόσκληση.
Βολική δικαιολογία για μια Διοίκηση που για λόγους που μόνο αυτή γνωρίζει επιθυμεί ν’ αποφύγει την λογοδοσία. Αφού η πρόσκληση δεν είχε αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Σωματείου ούτε και μ’ ευθύνη της Διοίκησης είχε δημοσιευτεί κάπου και πολύ περισσότερο δεν είχε σταλεί με ταχυδρομείο στα μέλη όπως στο παρελθόν, ήταν δυνατόν να υποστηριχθεί ότι αυτό που δημοσίευσε λίγες ώρες πρίν την επαναληπτκή Γ.Σ. (της 3ης Φλεβάρη) και ο «συστημικός» Κ.Κ. ήταν «ρεπορτάζ» της εφημερίδας ή των δημοσιογράφων.
Τελικά την «πάτησε» ο έγκριτος(;) και έχων από «μέσα πληροφορίες» Κ.Κ. ή πολύ απλά δέχθηκε «για το καλό της Α.Ε.Κ.» να πάει στράφι όση αξιοπιστία είχε απομείνει στον ίδιο και το ΑΕΚ365; Γι’ αυτό κι’ εμείς από σήμερα ξεκινάμε διαγωνισμό με θέμα: «Βρείτε την γνήσια πρόσκληση της Γ.Σ. της 3ης Φλεβάρη 2015 και κερδίστε πλούσια δώρα.».
Ρεκόρ συμμετοχής.
Η Α.Ε.Κ. ως Σωματείο είναι μεγάλη πλέον μόνο στην φαντασία κάποιων μελών της. Γιατί από τους αριθμούς δεν προκύπτει κάτι τέτοιο. Στην Γ.Σ. του Ιούλη (αυτή που ίδρυσε για δεύτερη φορά την Κ.Α.Ε.) ήταν ταμειακώς εντάξει πάνω από 350 μέλη. Άντε μέχρι τις 3 Φλεβάρη να είχαν φτάσει τα 400 (που δεν νομίζουμε). Από το νούμερο αυτό ως τους 75 που παρέστησαν η διαφορά είναι μεγάλη. Ούτε καν η παρουσία του «Τίγρη» δεν μπόρεσε να μαζέψει πάνω από 100 (ταμειακώς εντάξει εννοείται, γιατί μέσα στην αίθουσα βρίσκονταν τουλάχιστον οι διπλάσιοι αν όχι και παραπάνω). Για να μην συγκρίνουμε τον αριθμό με τα εγγεγραμμένα μέλη και μας πιάσει ίλιγγος. Το μήνυμα είναι σαφές και κατά την γνώμη μας δεν μπορεί να παρερμηνευτεί. Η πλειοψηφία των ΑΕΚτζήδων έχει γυρίσει την πλάτη στις συλλογικές διαδικασίες, αφήνοντας έτσι τον έλεγχο του Σωματείου σε μια μικρή αλλά καλά οργανωμένη ομάδα ατόμων.
Διατεταγμένη αποστολή.
Καλύτερο Πρόεδρο Γ.Σ. δεν μπορούσαν να βρούν. Προσπάθησε να πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες στους παρευρισκόμενους. Ενημέρωσε λοιπόν τους παρευρισκόμενους ότι με βάση το Καταστατικό (επικαλέστηκε το άρθρο 3 συγκεκριμένα) το Δ.Σ. μπορούσε ν’ αποφασίσει μόνο του (χωρίς την έγκριση της Γ.Σ.) την εκχώρηση της έκτασης στην «Δικέφαλος 1924 Α.Ε.». απλώς επειδή επιθυμούσε η Διοίκηση να δείξει την «ενότητα και ομοψυχία» που υπάρχει στην Α.Ε.Κ. έφερε το θέμα στην Γ.Σ. (ενώ δεν ήταν υποχρεωμένη). Δεν παίρνουμε όρκο αν έτσι τον είχαν δασκαλέψει (και ποιός τον είχε δασκαλέψει) ή αν απλά έτσι είχε καταλάβει. Το θέμα είναι ότι αυτά που ισχυρίστηκε απλά δεν ισχύουν και άρα είναι ψέματα. Για την ιστορία, αλλά και για να μην δημιουργείται σύγχυση ξεκαθαρίζουμε τα εξής:
- Το άρθρο 3 του Καταστατικού αναφέρεται στα μέσα για την πραγματοποίηση του σκοπού του Σωματείου, ανάμεσα στα οποία (δεύτερο στη σειρά) είναι και η «παραχώρηση ακινήτων και εγκαταστάσεων…». Δεν αναφέρεται στον τρόπο (διαδικασία) το συγκεκριμένο άρθρο.
- Αντίθετα με την διαδικασία ασχολείται το άρθρο 5 στην δεύτερη παράγραφο στην οποία αντιγράφει το άρθρο 7 παρ. 9 του Ν. 2725/1999 και η οποία είναι δεσμευτική ακόμα και αν δεν περιέχοταν στο Καταστατικό.
- Στα άρθρα που ασχολούνται με το Δ.Σ. και τα μέλη του(11-22) πουθενά δεν αναφέρεται η δυνατότητα το Δ.Σ. να παραχωρεί την περιουσία του Σωματείου χωρίς την έγκριση της Γ.Σ.
Συνεπώς τα όσα είπε στην Γ.Σ. ο προεδρεύων είναι είτε «λάθος», είτε «ψέμματα» αναλόγως της οπτικής του κάθε μέλους.
Στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα.
O μέχρι σήμερα Πρόεδρος του Σωματείου Α. Αλεξίου κατάφερε στις προάλλες στην Γ.Σ. να κάνει κάτι πρωτοφανές. Να εξαφανιστεί ενώ ήταν «σε κοινή θέα». Αυτό το έχουν κατορθώσει λίγοι άνθρωποι παγοσμίως. Για να το επιτύχουν έπρεπε είτε να χρησιμοποιήσουν τεχνικές ψευδαισθήσεων (όπως οι «μάγοι») ή να έχουν στην κατοχή τους κάποιο «μαγικό» αντικείμενο όπως το «Ένα δαχτυλίδι» του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών».
Ωστόσο ο Αλεξίου το κατάφερε πολύ ευκολότερα και σχεδόν χωρίς καθόλου κόπο. Το μόνο που είχε να κάνει ήταν να μπεί στην αίθουσα μαζί με τον «Τίγρη» (οπότε και να μην του δώσουν ιδιαίτερη σημασία), να κάτσει δίπλα στον πρόεδρο της Γ.Σ. και να μην βγάλει άχνα. Ούτε τα «στρατιωτάκια ακούνητα κι’ αμίλητα» να παίζανε.
Στα βιαστικά.
Κυριλέ η αίθουσα που έγινε η εκδήλωση και για κάποια από τα μέλη του Σωματείου ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που θα βρίσκονταν στα «επίσημα του Ο.Α.Κ.Α.» (πως λέμε «μοναδική ευκαιρία»). Από πλευράς διοργάνωσης όμως το αποτέλεσμα ήταν λίγο ανώτερο του μετρίου. Δε λέμε οι καρέκλες ήταν ζυγισμένες και στοιχισμένες, οι θέσεις για τους επίσημους κρατημμένες με αυτοκολλητάκι πάνω τους και η μικροφωνική εγκατάσταση είχε στηθεί τέλεια. Όμως ρε παιδιά ούτε ένας μίνι μπουφές με καφέ και νερό ή έστω κανέναν χυμό. Κανά μπισκοτάκι ρε παιδιά. Ευτυχώς οι τουαλέτες ήταν ανοικτές. Μόνο και μόνο από την έλλειψη μπουφέ φαίνεται πόσο βιάζονταν ν’ αρχίσει και να τελειώσει η Γ.Σ.
Πόσο εκτιμάται το κόστος της ετήσιας συντήρησης της «Αγιά Σοφιάς».
Είναι δεδομένο ότι ο «Τίγρης» το έχει πάρει προσωπικά το ζήτημα του γηπέδου. Συνεπώς και λαμβάνοντας υπόψη την ποντιακή του καταγωγή γίνεται κατανοητό ότι «δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του» σχετικά με το ζήτημα αυτό. Αυτό τον οδηγεί πολλές φορές σε άδικες επιθέσεις (λεκτικές πάντα) απέναντι σε άτομα που δεν τους αξίζει. Έτσι όταν κάποιος οπαδός -πρίν απ’ όλα τα’ άλλα- της ομάδας μας ρώτησε σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς του γηπέδου και τα έσοδα του ο «Τίγρης» αγρίεψε και μίλησε για την περίφημη «ρουκέτα» που πέταξε ο ερωτών. Στην καθόλου ψύχραιμη απάντηση του ανέφερε ότι το γήπεδο χρειάζεται 2,3 εκ. το χρόνο για την συντήρηση του. Βέβαια κάποιοι έγραψαν για 23 εκ. και προφανώς για το λάθος φταίει η απόσταση ή ίσως η κηρύθρα στ’ αυτιά. Ωστόσο το νούμερο αυτό είναι εκτίμηση αν όλα εξελιχθούν όπως έχουν προ-υπολογιστεί. Το πραγματικό κόστος θα προκύψει όταν με το καλό κόψουμε την κορδέλα των εγκαινίων.
Ζωντανές γλάστρες για ντεκόρ.
Όλοι όσοι κατά καιρούς κάνουν σχέδια για τα διοικητικά της Α.Ε.Κ. λαμβάνουν πάντα υπόψη τους «παλαίμαχους». Προσπαθούν να τους προσεταιριστούν για να κάνουν «καλή εντύπωση» χρησιμοποιώντας τους για να νομιμοποιηθούν οι ίδιοι. Από την άλλη τι να πούν και τι να κάνουν και οι «παλαίμαχοι» ειδικά οι παλαιότεροι οι οποίοι όταν έπαιζαν έπαιρναν λίγα λεφτά και τώρα πολλοί απ’ αυτούς βρίσκονται «μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας». Είδαμε μια από τις εμβληματικές μορφές των παλαιμάχων μας να ψάχνει άνθρωπο ν’ ακούσει τον πόνο του, ο οποίος συνίστατο στα λεφτά που έχασε από την χρεοκοπία της πρώην Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ. Ο άνθρωπος αυτός που έδωσε τα καλύτερα χρόνια του στην Α.Ε.Κ. πρέπει με τα πενιχρά του έσοδα ν’ αντιμετωπίσει όλες τις προκλήσεις και τις αντιξοότητες που του επιφυλάσσει η μοίρα στο τέλος της ζωής του. Ο ίδιος άνθρωπος παρά το προσωπικό του δράμα, λίγο αργότερα χειροκροτούσε με μανία την δέσμευση του «ευεργέτη της Α.Ε.Κ.» (κατά τον Γρηγορίου). Ίσως η κατασκευή του γηπέδου μαζί με την κατάκτηση ενός Πρωταθλήματος να είναι από τις τελευταίες χαρές που μπορεί να δοκιμάσει.
Το ζήτημα όμως παραμένει. Ο τρόπος που πλαισιώνουν τις εκδηλώσεις της Π.Α.Ε. οι «παλαίμαχοι» είναι υποτιμητικός πρώτα απ’ όλα για τους ίδιους ως προσωπικότητες και μετά για την Α.Ε.Κ. ως οικογένεια. Πρέπει όμως για να είμαστε δίκαιοι να σημειώσουμε ότι οι «παλαίμαχοι» δίνουν το παρών σε όλες τις Γ.Σ. δείχνοντας με τον τρόπο αυτό το ενδιαφέρον τους για το Σωματείο. Συνεπώς ο τρόπος με τον οποίο τους συμπεριφέρεται η Π.Α.Ε. πρέπει ν’ αλλάξει. Οι άνθρωποι αυτοί εκτός του σεβασμού και της αναγνώρισης μας πρέπει να τύχουν και ουσιαστικού ενδιαφέροντος ειδικά όσοι δοκιμάζονται οικονομικά. Αυτό το ενδιαφέρον θα πρέπει να λάβει τέτοια μορφή ώστε να μην προσβάλλει την περηφάνια τους θεωρούμενο ως «ελεημοσύνη». Άλλωστε όπως λένε ο πολιτισμός κάποιου φαίνεται από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα ζώα και τους γεροντότερους. Και στις δύο κατηγορίες υπό ιδανικές συνθήκες οφείλεται «σεβασμός». Βέβαια πολύ συχνά αντιμετωπίζουμε τα ζώα ως «ζώα» και τους ανθρώπους ως «ζώα».
Υ.Γ. Σε κάποιους από τους «παρατηρητές» η χρησιμοποίηση των «παλαιμάχων» φέρνει στο μυαλό καταστάσεις ομηρίας, κάτι σαν τις «ανθρώπινες ασπίδες». Ελπίζουμε μόνο οι εξελίξεις να μας διαψεύσουν.
Το δικαστήριο του άρθρου 825 Κ.Π.Δ.
Όσοι έχετε διαβάσει το άρθρο 7 παρ.9 του Ν. 2725/1999 ή εναλλακτικά το άρθρο 5 και ειδικά την δεύτερη παράγραφο του Καταστατικού του Σωματείου, γνωρίζετε πως το παραχωρητήριο πρέπει να υποβληθεί για έγκριση στο δικαστήριο του άρθρου 825 του Κ.Π.Δ., δηλαδή το Εφετείο Αθηνών. Η απόφαση δε του Εφετείου θα κρίνει στην ουσία της την παραχώρηση κι για τον λόγο αυτόν θα έχει και μεγάλη σημασία, αφού έτσι θα φανεί αν ποιοί από όσους έλεγαν και έγραφαν σχετικά με το γήπεδο είχαν δίκιο.
Το ζήτημα είναι λοιπόν τι μυαλά κουμαντάρουν όσοι χειρίζονται το θέμα του γηπέδου. Πάντως εμείς τους προτείνουμε να το καταθέσουν κανονικά στο Εφετείο, από το οποίο είναι δυσκολότερο να το βρούν τα «λαγωνικά» του «ΚΟΝΤΡΑ» απ’ ότι αν το καταθέσουν στην Δ.Ο.Κ.Κ. απ’ όπου θα το βρούν στα σίγουρα. Εκτός αν το δώσει στη δημοσιότητα η ίδια η Π.Α.Ε. στερώντας τους την ικανοποίηση της αποκλειστικότητας.
Πάντως εμείς αν το βρούμε πρώτοι, την επόμενη κιόλας στιγμή θα το ανεβάσουμε, αφού μιλάμε για κάτι που έχει ήδη εγκριθεί και άρα δεν είναι «μυστικό» ή/και απόρρητο.
09 Φλεβάρη 2015.
παρατηρητήριο.
