Από την άποψη αυτή είναι ειρωνικό ότι μέσω και μιας δικαστικής απόφασης προσδιορίζεται ως ένα βαθμό το τελικό αποτέλεσμα. Ένα τελικό αποτέλεσμα, το οποίο θα μπορούσε να είχε αλλάξει προς τη μια ή την άλλη πλευρά αγωνιστικά και κατά την διάρκεια των καθυστερήσεων. Μόνο που η «μπούκα» του Ιβάν Σαββίδη μας στέρησε την ευκαιρία να το διαπιστώσουμε, δίνοντας το δικαίωμα στον «Γαύρο του Βορρά» να το παίζει θιγμένος.
Έναν «Γαύρο του Βορρά» τον οποίο τόσα χρόνια τώρα έχουμε καλομάθει. Έχουμε καλομάθει γιατί όλοι οι υπόλοιποι του κάναμε πάντα το χατίρι να βγαίνουμε και να παίζουμε τα υπολειπόμενα λεπτά για να «πέσει στα μαλακά» από άποψη τιμωρίας. Γιατί για παράδειγμα όταν λαμπάδιασε η φανέλα του Σάχα δεν θα έπρεπε να έχει συνεχίσει η Α.Ε.Κ. ν’ αγωνίζεται. Έτσι καλομαθημένος όπως είναι ο «Γαύρος του Βορρά» θεωρούσε αυτονόητο ότι μετά από δύο ώρες ξεκούρασης θα συνεχιζόταν ο αγώνας, παρά τις εντυπώσεις που είχε δημιουργήσει η έφοδος των Σαββίδη και Μίχελ.
Του Μίχελ ο οποίος εκτός από πρώην διαιτητής είναι και μεγάλος ψεύτης (αν και μάλλον από ανάγκη). Γιατί δεν είχε τον «ανδρισμό» να παραδεχτεί ότι απείλησε τον Κομίνη. Το μόνο που βρήκε να ψελλίσει ήταν μια «δικαιολογία του κώλου». Γιατί αφού το παιχνίδι δεν διακόπηκε εξ’ αιτίας εισόδου θεατών, τότε ο Κομίνης δεν χρειαζόταν να διακόψει τον αγώνα για την δική του ασφάλεια (όπως υποτίθεται τον προέτρεψε). Βέβαια ο Μίχελ είναι ένας (αν και υψηλόβαθμος) υπάλληλος του ιδιοκτήτη του «Γαύρου του Βορρά» Ιβάν Σαββίδη.
Ο οποίος σαν ιδιοκτήτης δεν έχει/νοιώθει την ανάγκη ν’ απολογηθεί σε κανέναν και για τίποτα. Ούτε καν για να σώσει τα προσχήματα μπας και «πέσει στα πιο μαλακά». Τελικά, προτίμησε να δείχνει «ατρόμητος» (σαν την ομάδα που έχει γεμίσει «δανεικούς»). Άλλωστε με τα λεφτά που λέει ότι έχει δώσει για λογαριασμό των ΣΥ.ΡΙΖ.Αίων μπορεί να έχει «απαιτήσεις» (ή έτσι τουλάχιστον νομίζει). Επιπλέον μπορεί να ελπίζει βάσιμα στην αρωγή και της Ε.Π.Ο.
Μιας Ε.Π.Ο. την οποία (και) με την επικοινωνιακή βοήθεια της Κυβέρνησης εγκατέστησε στην θέση της προηγούμενης για να την βάλει τώρα να δουλεύει γι’ αυτόν. Να τον βοηθήσει, δηλαδή, να πάρει μια-δυό κούπες μαζεμένες για να μπορεί να «σταθεί» χωρίς προβλήματα (διάβαζε αμφισβήτηση) στον «Γαύρο του Βορρά». Μιας Ε.Π.Ο. η οποία, όμως, δεν είναι όπως παλιά «αυτόνομη» γιατί βρίσκεται υπό την «κηδεμονία» των FIFA & UEFA (όπου ο «γνήσιος Γαύρος» έχει «άκρες»).
Μια κηδεμονία για την οποία απόλυτα υπεύθυνη είναι η σημερινή Κυβέρνηση, η οποία στην προσπάθεια της ν’ απαλλαγεί από την προηγούμενη Διοίκηση της «κακής» τότε Ε.Π.Ο. προσέφυγε για βοήθεια σε UEFA & FIFA. Μόνο που έτσι παραχώρησε όλη την πρωτοβουλία των κινήσεων στις Διεθνείς Ομοσπονδίες.
Τις Διεθνείς Ομοσπονδίες οι οποίες θέλουν «παραδειγματική τιμωρία» των Σαββίδη και του «Γαύρου του Βορρά» επειδή συμβάντα όπως αυτό (και μάλιστα με τ’ όπλο σε κοινή θέα) «χαλάνε τη μόστρα/βιτρίνα» που με τόσο κόπο και παρά τα οικονομικά σκάνδαλα έχτισαν και προσπαθούν να συντηρήσουν και οι δυό τους. Γι’ αυτό, άλλωστε, και τοποθέτησαν «φυτευτή» στην Ε.Π.Ο. την «Επιτροπή Παρακολούθησης» ως σύνδεσμο τους.
Γιατί πως μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη σε μια Διοίκηση η οποία στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν αποτελεί παρά μόνο μια αναδιάταξη σχεδόν των ίδιων στελεχών που είναι εν πολλοίς υπεύθυνα για την προηγούμενη κατάσταση; Άλλωστε, και αυτή τη φορά τηρήθηκε με θρησκευτική πίστη το «έθιμο» μέσω του οποίου αναδεικνύεται κάθε φορά η Διοίκηση της Ε.Π.Ο.
Ακόμη, όμως και αυτή η Ε.Π.Ο., ακόμη και αυτή η Κυβέρνηση τι μπορούν στην πράξη να κάνουν όταν ο Ιβάν τους έχει εκθέσει τόσο ανεπανόρθωτα; Τι μπορούν να κάνουν όταν οι «απέξω» ζητάνε «αίμα» ακόμη και αν η Χώρα κοπεί στα δύο και δημιουργηθεί αναταραχή; Γιατί αν οι «εδώ» έχουν να σκεφτούν τα «ψηφουλάκια», οι «απέξω» έχουν να σκεφτούν την διπλή ζημιά στο «brand name» τους. Γιατί από τη μια ζημιώνεται το «ποδοσφαιρικό προϊόν» τους και από την άλλη χάνουν κύρος αν δεν μπορούν να επιβάλλουν μια σχεδόν εξοντωτική τιμωρία στον «Γαύρο του Βορρά» και τον ιδιοκτήτη του.
Γι’ αυτό οι «εδώ» αποφάσισαν να ρίξουν την μεν ομάδα στα «μαλακά», στον δε ιδιοκτήτη της μια «μέση» (αναλόγως της πράξης του) τιμωρία. Μια τιμωρία, η οποία συνολικά είναι «ελαφριά». Επέλεξαν να το κάνουν έτσι προκειμένου στο ενδιάμεσο και μέχρι την εκδίκαση της έφεσης να «διαπραγματευτούν» την τελική ποινή με τους «απέξω» και αναλόγως να πράξουν. Άλλωστε, το ενδεχόμενο GREXIT θα συζητηθεί τον Μάη.
Από κει και πέρα πρέπει να διαχειριστούν τους οπαδούς είτε του «Γαύρου του Βορρά» είτε των υπόλοιπων ομάδων. Γιατί αν τελικά χάσει λόγω των τιμωριών ο «Γαύρος του Βορρά» το Πρωτάθλημα τότε θα ‘χουν να κάνουν μαζί τους. Αν, όμως, αποβληθούν οι ομάδες μας από την Ευρώπη τότε θα ‘χουν να κάνουν μ’ όλους τους υπόλοιπους. Συνεπώς, πρώτιστο μέλημα της Διοίκησης της Ε.Π.Ο. και της Κυβέρνησης είναι η διαχείριση της επικοινωνιακής ζημιάς που προκάλεσε ο Ιβάν και η διαχείριση/ο κατευνασμός των οπαδών.
Μια διαχείριση/ένας κατευνασμός που δυσκολεύει εξ’ αιτίας τού παιχνιδιού που παίζουν οι οπαδικοί δημοσιογράφοι όλων των πλευρών. Αυτοί χωρίς την βοήθεια (γεμάτη απειλές, ειρωνείες και «καρφιά») των οποίων τίποτα δεν θα μπορούσε να γίνει (ούτε και η «Κάθαρση»). Αυτών που υπερασπίζονται το εκάστοτε αφεντικό τους με «επιχειρήματα» του τύπου «Αγοράζεται με 400.000 ηρωίνη 2,1 τόνων;». Λες και εκτός των χρημάτων για την αγορά δεν υπάρχουν άλλου τύπου «έξοδα» που πρέπει να πληρωθούν πριν τον απόπλου του σαπιοκάραβου.
Αλλά δεν χρειάζεται να πονοκεφαλιάζουν ούτε τα «γιουσουφάκια» ούτε και οι οπαδοί που είναι πρόθυμοι αυτοστιγμή να τους «υπερασπιστούν». Στο κάτω-κάτω οι Αλαφούζος, Μαρινάκης και Μελισσανίδης δεν είναι τυχαία εφοπλιστές. Είναι από επιλογή γιατί μόνον οι εφοπλιστές (σ’ αντίθεση με οποιονδήποτε άλλο ιδιοκτήτη επιχείρησης) μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν γνώριζαν τι έκανε ο καπετάνιος και πως για όλα τα στραβά φταίει αυτός. Άλλωστε, «ναυτοσύνη» τις περισσότερες φορές (ειδικά στο παρελθόν) σήμαινε (και σημαίνει σε κάποιες περιοχές) από λαθρεμπόριο έως πειρατεία.
Αν, όμως, τα «γιουσουφάκια» παίρνουν κάτι για τις υπηρεσίες που προσφέρουν, στην περίπτωση των οπαδών η πολύ μεγάλη πλειοψηφία απλά αντλεί ικανοποίηση από τα παθήματα των αντιπάλων. Η δε ικανοποίηση τους μεγαλώνει ακόμη περισσότερο επειδή ο ιδιοκτήτης/πρόεδρος/«Διοικητικός Ηγέτης» της ομάδας τους «γλεντάει» τους υπόλοιπους. Αυτό τους νοιάζει μόνο. Τίποτα άλλο, ακόμη και αν η «επιτυχία» της ομάδας που υποστηρίζουν θεμελιώνεται στην καταστροφή.
Τελικά, αν συνεχίσουν έτσι τα πράγματα -αν το κριτήριο της «επιτυχίας» είναι ποια ομάδα έχει τον μεγαλύτερο κ____λη στο «τιμόνι» της- το μόνο σίγουρο είναι πως θα καταλήξουμε εκεί που ξεκινήσαμε. Γιατί «η ζωή κύκλους κάνει» και ως γνωστόν ο κύκλος δεν έχει αρχή και τέλος. Από μιά άποψη είμαστε ήδη εκεί.
Εκεί -πριν από 10 χρόνια- όταν ο «γνήσιος Γαύρος» (αυτός του Νότου) πήρε το Πρωτάθλημα του 2007-2008 στα χαρτιά. Αυτό, άλλωστε, προσπάθησε να κάνει και τώρα κυρίως μέσω της προπαγάνδας▪ αλλά μέχρι τώρα δεν του βγαίνει. Φαίνεται πως θα πρέπει να μείνει ικανοποιημένος με την δεύτερη θέση αν καταφέρει να κρατηθεί εκεί.
(Σημείωση: Την φωτοφγραφία που συνοδεύει το κείμενο «αλιεύσαμε» από την ιστοσελίδα www.trikalanews.gr).
30 Μάρτη 2018
παρατηρητήριο.
