Font Size

SCREEN

Cpanel
Νέα σε τίτλους:

ΟΤΑΝ ΞΕΚΙΝΑ Ο «ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ» (ΟΙ «ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ» ΖΕΧΝΟΥΝ)

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

ΟΤΑΝ ΞΕΚΙΝΑ Ο «ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ»
(ΟΙ «ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ» ΖΕΧΝΟΥΝ)

Η Ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας για επικράτηση απέναντι και σε βάρος ατόμων του ίδιου είδους. Ο άνθρωπος δεν ανταγωνίζεται τα λιοντάρια αλλά τους άλλους ανθρώπους ακόμη και αν στον αγώνα του αυτό προκειμένου ν’ αναδειχτεί νικητής καταστρέφει το οικοσύστημα τους. Στο τέλος «μπορεί να μείνει μόνον ένας» όπως μας πληροφορούσε η τηλεοπτική σειρά Χαϊλάντερ. Όσοι μας διαβάζετε καιρό γνωρίζετε πως δεν μας αρέσει ούτε το σανό, ούτε και οι «αγιογραφίες» των οικονομικά ισχυρών. Γνωρίζετε επίσης πως παγίως υποστηρίζουμε ότι στα περισσότερα ζητήματα (αν όχι σ’ όλα) έχει μεγάλη σημασία για το τελικό συμπέρασμα η απόσταση (κλίμακα) από την οποία τα εξετάζουμε. Άλλα ισχύουν στον μικρόκοσμο και άλλα στον μακρόκοσμο.

Φυσικά τα ίδια ισχύουν και για την οικονομική δραστηριότητα. Όπως έχουμε υποστηρίξει και αλλού η Ελλάδα είναι μια μικρή αγορά, συνεπώς όλοι κάποια στιγμή έχουν κάνει δουλειές μ’ όλους. Και αφού όπως σημειώσαμε στην αρχή η Ζωή (άρα και η οικονομική δραστηριότητα) είναι ένας συνεχής αγώνας επικράτησης (σύγκρουσης συμφερόντων) είναι αναμενόμενο οι παλιοί φίλοι και συνεργάτες να μετατραπούν σε εχθρούς και αναταγωνιστές και τούμπαλιν.

Φτάνουμε έτσι στο σημείο κάθε τόσο ο ένας να βγάζει στη φόρα «τ’ άπλυτα» του άλλου, ειδικά όταν θέλει να δικαιολογήσει τις πράξεις και την στάση του. Προφανώς, όμως, η τέτοια μεταστροφή δεν μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο στην βάση των οικονομικών-επιχειρηματικών συμφερόντων. Πρέπει πολύ περισσότερο να δικαιολογηθεί μέσω της επίκλησης του «γενικού καλού». Από την άποψη αυτή η καλύτερη λύση είναι η επίκληση του «αγώνα για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας» (η οποία έχει ουσιαστικά καταργηθεί εξ’ αιτίας αυτών που κάνουν κουμάντο).

Δεδομένου ότι η συγκεκριμένη επίκληση είναι προσχηματική («για τα μάτια του κόσμου») είναι από την άποψη αυτή αδιάφορο αν είναι πιστευτή ή όχι. Άλλωστε οι «δικοί μας» θα πιστέψουν (σχεδόν) ότι τους σερβίρουμε, ενώ για τους άλλους απλά δεν μας ενδιαφέρει. Το ζήτημα είναι να μπορούμε να τα επικαλεστούμε στο μέλλον. Αυτό, όμως, κάθε άλλο σημαίνει ότι όσα βγαίνουν στο φώς δεν έχουν την αξία τους και δεν διαφωτίζουν το παρελθόν όσων σήμερα βρίσκονται στο προσκήνιο. Έτσι αν για μια μεγάλη περίοδο συγκεντρώσουμε τις εκατέρωθεν «αποκαλύψεις» θα έχουμε μια πλήρη εικόνα των «υπόγειων διαδρομών» όλων των σήμερα οικονομικά ισχυρών.

Οι σχέσεις του Βαγγέλη Μαρινάκη με τους ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. όπως και οποιουδήποτε άλλου επιχειρηματία έχουν περάσει από πολλά κύματα. Πριν την κυβερνητική αλλαγή οι δυό τους φλέρταραν έντονα, ενώ και μετά ο Μαρινάκης μπαινόβγαινε (έστω και από την πίσω πόρτα) στο Μαξίμου. Τώρα οι σχέσεις τους (υποτίθεται ότι) έχουν φτάσει στ’ άκρα. Άλλωστε, ανά πάσα στιγμή μπορεί να έχουμε εκλογές και καλό είναι να υπενθυμίζουμε στους ψηφοφόρους πόσο «Αριστεροί» και «καθαροί» είμαστε. Γι’ αυτό και κάθε κείμενο από την πλευρά του Μαρινάκη αποτελεί «θησαυρό» καθώς μας ενημερώνει για τις «αμαρτίες» της «άλλης πλευράς».

Τελευταίο «χτύπημα» της «πλευράς Μαρινάκη» ήταν αυτή η ανάρτηση του «υπεύθυνου επικοινωνίας» του Γαύρου Κ. Καραπαπά. Προφανώς όταν μιλάμε για «αποκαλύψεις» αυτές σίγουρα έχουν υπόσταση. Εκεί που παίζεται το επικοινωνιακό παιχνίδι είναι στον τρόπο παρουσίασης/σχολιασμού των «αποκαλύψεων».

Έτσι εκτός από την αποκάλυψη των οικονομικών σχέσεων με την Χούντα του πατρός Τσίπρα έχουμε και την αποκάλυψη του πως στήνονται μέσω γνωστών που έχουν πρόσβαση στην εκάστοτε κυβέρνηση. Σχετικά με το τελευταίο δεν έχει τόση σημασία η αποκάλυψη του τάδε ή του δείνα δημοσιογράφου. Σημασία έχει ότι όλοι χρησιμοποιούν τον ίδιο μηχανισμό. Αυτόν που μέσω των φιλικών της εφημερίδων η Κυβέρνηση μας ενημερώνει ότι χρησιμοποιούνταν για τις μίζες της NOVARTIS.

Από κει και πέρα ο καβγάς δεν γίνεται για το «πάπλωμα» (την ουσία) αλλά για την «μόστρα» (το «φαίνεσθαι»). Όπως μπορείτε εύκολα να καταλάβετε οι τόσο ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις δεν θα είχαν γίνει (όχι τουλάχιστον τώρα) αν ο Μαρινάκης δεν είχε ξεστομίσει την λέξη «ΧΟΥΝΤΑ». Από κεί βρήκε την αφορμή που ζητούσε ο «υπεύθυνος επικοινωνίας» του Γαύρου για να κάνει τις αποκαλύψεις του.

Κάποιοι θα πείτε ότι όλα αυτά είναι «περσυνά ξινά σταφύλια». Ναι, αλλά αυτές οι αποκαλύψεις γκρεμίζουν ένα από τα βασικά (ίσως το μαναδικό) εναπομείναν επικοινωνιακό «όπλο» της Κυβέρνησης∙ αυτό του «ηθικού πλεονεκτήματος». Από την πλευρά μας, όμως, δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε την εύλογη απορία μας (η οποία σίγουρα είναι και απορία πολλών από εσάς):

Πως είναι δυνατόν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα μια Κυβέρνηση εξ’ αιτίας των χειρισμών της σε διαφορετικούς τομείς να κάνει έναν επιχειρηματία να αισθάνεται τόσο «δικαιωμένος» και από κει που (υποτίθεται ότι) ήταν «στα σχοινιά» να βγαίνει στην αντεπίθεση;

Πως το κατάφεραν αυτό;

Μήπως επειδή «κάνουν δουλειές» με τον οποιονδήποτε αρκεί να κάτσουν ακόμη μια εβδομάδα στις καρέκλες τους; Λέμε, μήπως...

Υ.Γ. Αν ο Κ. Καραπαπάς ήθελε να είναι πιο ολοκληρωμένη η ανάρτηση του θα μπορούσε να συμπεριλάβει και τον Σωκράτη, ο οποίος τις πρώτες του δουλειές με το Δημόσιο τις έκανε επί ΧΟΥΝΤΑΣ.

 

13 Ιούνη 2018
παρατηρητήριο.

Διαβάστηκε 3096 φορές
 
 
   
Βρίσκεστε εδώ: Αρχική Χρονολόγιο ΟΤΑΝ ΞΕΚΙΝΑ Ο «ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ» (ΟΙ «ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ» ΖΕΧΝΟΥΝ)