Η Τριμερής Επιτροπή είναι πραγματική και χειροπιαστή και ο λόγος ύπαρξης της εκτός από τον συντονισμό των κοινών επιδιώξεων των μελών της, αποδεικνύει την ανάγκη όλοι εμείς να είμαστε υποχείριο (χειραγωγούμενοι δηλαδή) όσων μας θέλουν «πολίτες για μια μέρα κάθε τέσσερα χρόνια». Αν χρειάστηκε τέτοια και τόση προσπάθεια από τις ιθύνουσες τάξεις των σημαντικότερων οικονομικών περιφερειών της υφηλίου για ν’ αντιμετωπίσουν την αθρόα και ενεργητική μας συμμετοχή στα κοινά, φανταστείτε πόση δύναμη κατέχουμε.
Δεν υπάρχουν «χρυσές συνταγές», ούτε και είναι σίγουρο ότι ακόμη και με μεγάλη και ενεργή συμμετοχή δεν θα «πέσουμε θύματα κάποιων λαοπλάνων» κάποιες φορές. Ακόμα όμως και έτσι τα «λάθη» αυτά (που ενδέχεται να μας απομακρύνουν πρόσκαιρα από τον σκοπό μας) θα είναι τα «δικά μας λάθη».
Εν κατακλείδι όπως γράφει και ο Παναγιώτης δεν πρέπει να «κολλάμε στα μοντέλα διακυβέρνησης και διοίκησης» αφού το αποτέλεσμα είναι πάντα ανάλογο του βαθμού συμμετοχής. Όπως για παράδειγμα σημειώναμε στο άρθρο-ανάλυση μας για την «Ένωση Φίλων Α.Ε.Κ.» (βλέπε εδώ). Το μόνο που έχει πραγματικά σημασία είναι ο βαθμός αλλά και η ποιότητα της συμμετοχής μας στα κοινά.
19 Αυγούστου 2014.
παρατηρητήριο.
