Αυτό το δεύτερο είναι πολύ σημαντικό γιατί σε διαφορετική περίπτωση η ομάδα τούς φαίνεται σαν ξένη. Για να γίνει περισσότερο κατανοητό πρέπει ν’ αναφερθούμε στην Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Αγγλίας, η οποία λίγα χρόνια μετά την αμφιλεγόμενη επικράτηση της στο εντός έδρας Π.Κ. του 1966 άρχισε να δέχεται στις τάξεις της μαύρους (οι «προοδευτικοί» χρησιμοποιούν τον ισοπεδωτικό όρο «έγχρωμοι» για όλους τους μη λευκούς) παίκτες. Από εκείνη τη στιγμή ένας αριθμός λευκών μεροκαματιάρηδων (κάποιοι από αυτούς δεν δούλευαν και ζούσαν με τα Κρατικά επιδόματα) έπαυσαν πλέον ν’ αναγνωρίζουν στους παίκτες που στο στήθος είχαν τα τρία λιοντάρια την Εθνική ομάδα της Αγγλίας. Γι’ αυτούς η είσοδος στην ομάδα μη λευκών παικτών από τη μια ισοδυναμούσε με «έγκλημα» (διάβαζε «προδοσία») και από την άλλη αποδείκνυε την αργή αλλά σταθερή παρακμή του καθ’ εαυτού Αγγλικού ποδοσφαίρου.
Η Ιστορία απέδειξε ότι αυτή η αλλαγή ήταν «σημείο των καιρών» που μέσα από την «αναγέννηση» του Αγγλικού Πρωταθλήματος κατέληξε στη σημερινή PREMIER LEAGUE η οποία φιλοξενεί πλήθος μισθοφόρων απ’ όλες τις γωνιές του πλανήτη. Η μετάβαση αυτή δημιούργησε προβλήματα στη δυναμικότητα της Εθνικής Αγγλίας η οποία για σειρά ετών δεν μπορούσε να διακριθεί σε Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια Κύπελλα (παρ’ ότι διοργάνωνε το πιο επιτυχημένο εμπορικά Πρωτάθλημα) καταντώντας το πιο σύντομο ποδοσφαιρικό ανέκδοτο.
Το παράδειγμα της Εθνικής Αγγλίας είναι το πλέον ενδεικτικό και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν οδηγός για κάθε άλλη παρόμοια περίπτωση, όπως αυτή της Εθνικής μας ομάδας μπάσκετ. Η συμμετοχή του Γιάννη Αντετοκούμπο και των αδερφών του ξενίζει κάποιους λόγω του χρώματος της επιδερμίδας τους. Στην ουσία δεν είναι το χρώμα αλλά η καταγωγή/εθνικότητα τους. Απλά το μαύρο χρώμα λειτουργεί υπογραμμιστικά της καταγωγής τους. Είναι αυτό που λέγαμε παλιά «νατουραλιζέ» για να υπογραμμίσουμε ότι είναι από μεταγραφή και όχι γηγενείς.
Προσωπικά, δεν με πειράζει ούτε το χρώμα του δέρματος τους, ούτε η καταγωγή τους. Κατανοώ όσους αντιδρούν, αλλά δεν τους συμμερίζομαι μιας και αντιδρούν για τους λάθος λόγους. Υποστηρίζω ότι η συμμετοχή των αδερφών του Γιάννη έγινε όχι τόσο για τις μπασκετικές τους δυνατότητες αλλά για να έχει ο Γιάννης παρέα. Οι «Αντετοκούμπος» πρέπει μέσα στο γήπεδο ν’ αποδείξουν ότι αξίζουν. Μέχρι τώρα ο Γιάννης ΔΕΝ έχει αποδείξει ότι μπορεί εκτός του αθλητικού μάρκετινκ να βοηθήσει αγωνιστικά την Εθνική να διακριθεί. Αυτή, είναι η τελευταία του ευκαιρία. Αν δεν μπορέσει και τώρα να πάρει στους ώμους του την Εθνική Ελλάδας θα μεταβληθεί σε «looser» και κανένα δημοσιογραφικό σύστημα δεν θα μπορεί να τον ανορθώσει εκ νέου στο βάθρο που βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Αυτά τα απλά. Τίποτα περισσότερο. Οτιδήποτε περισσότερο γράφεται ως απάντηση σ’ όσους αντιδρούν στη συμμετοχή των «Αντετοκούμπος» στην Εθνική ομάδα ΔΕΝ έχει κανένα νόημα μιας και μέχρι σήμερα η Εθνική με τον Γιάννη δεν έχει διακριθεί για να έχει το δημοσιογραφικό σύστημα που τον διαφημίζει/στηρίζει την απαίτηση να μην αντιδρά κανείς.
16 Αυγούστου 2022
«πουθενάς 1».
