Ο ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ
(ΚΡΑΤΙΚΗ Ή ΙΔΙΩΤΙΚΗ)
Μπορεί με την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων να δημιουργήθηκε μια ρομαντική άποψη για τον «ερασιτεχνικό αθλητισμό», αλλά δυστυχώς η άποψη αυτή είναι λανθασμένη. Για την ακρίβεια ο αθλητισμός ποτέ δεν υπήρξε «ερασιτεχνικός»▪ ήταν πάντα επαγγελματικός. Από την γέννηση του ακόμη και όταν οι αγώνες ήταν αφιερωμένοι σε κάποιον Θεό οι τιμές και τα βραβεία που οι πόλεις έδιναν στους νικητές αθλητές τους κατέστησαν τον αθλητισμό επάγγελμα. Στην Αρχαιότητα διεξάγονταν μια σειρά από τουρνουά όπως τα GOLDEN LEAGUE της IAAF. Υπήρξε, μάλιστα, περίπτωση μεγάλου αθλητή που έχασε τους Ολυμπιακούς Αγώνες επειδή το πλοίο που θα τον μετέφερε από το νησί όπου είχε συμμετάσχει σε τουρνουά δεν μπορούσε να ταξιδέψει λόγω κακοκαιρίας. Τέλος, μη ξεχνάμε πως οι νικητές στους Ολυμπιακούς Αγώνες μετά την ανακήρυξη τους δήλωναν την πόλη που εκπροσωπούσαν. Έτσι, σε πολλές περιπτώσεις υπήρχε πλειοδοσία από κάποιες πόλεις που επιζητούσαν την υστεροφημία.
Τα σύγχρονα κράτη από τη στιγμή της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων κατάλαβαν την αξία του αθλητισμού ως προπαγανδιστικό μέσο. Μαζί με τον «πολιτισμό» (κουλτούρα) είναι τα πιο σημαντικά και αποδοτικά όπλα προπαγάνδας. Έτσι, περισσότερο ή λιγότερο επίσημα πολλά κράτη μπήκαν στον πειρασμό να ντοπάρουν περισσότερο ή λιγότερο επιτυχημένα τους αθλητές τους. από την άποψη των κρατών το κέρδος δεν είναι άμεσο αλλά έμμεσο. Αφορά την φήμη και όχι το χρήμα.
Αφού, λοιπόν, αθλητισμός είναι επιχείρηση είναι ευνόητο πως περιμένουμε τα πάντα να καθορίζονται περισσότερο ή λιγότερο από το κέρδος. Ακόμη κι έτσι δύσκολα θα βρεις ακόμη και στο τοπικό επίπεδο να το παραδεχτεί. Τους αρέσει να κρύβονται πίσω από την ταμπέλα του «ερασιτεχνικού». Επιπλέον, πως είναι δυνατόν να υπάρχει κέρδος αν οι ομάδες είναι ζημιογόνες; Προφανώς, οι «πονηροί» (αυτοί που ξέρουν από κομπίνες) ξέρουν τον τρόπο. Σε κάθε περίπτωση ο αθλητισμός (ειδικά ο επαγγελματικός) προσφέρει πολλές και σημαντικές ευκαιρίες «ξεπλύματος» (νομιμοποίησης) «μαύρου» (παράνομου) χρήματος. Γι’ αυτό και προσελκύει την προσοχή της Μαφίας. Ο στοιχηματισμός είναι μια απ’ αυτές.
Η έρευνα του FBI που κατέληξε στη σύλληψη 34 ατόμων από 11 πολιτείες μεταξύ των οποίων παίκτες, προπονητές και παράγοντες του ΝΒΑ μπορεί να ξάφνιασε πολλούς, ωστόσο με βάση το ενδιαφέρον της Μαφίας για τον αθλητισμό ήταν μάλλον αναμενόμενο να συμβεί κάποια στιγμή (βλέπε εδώ). Πάντως, οι συλλήψεις λίγο πριν την έναρξη της σεζόν ήταν σκόπιμη καθώς εκείνη τη στιγμή το ΝΒΑ συγκέντρωνε πολλή προσοχή. Μη ξεχνάμε πως το ΝΒΑ έχει άχτι ο Τράμπ, ο οποίος έψαχνε ευκαιρία να το μειώσει.
Ωστόσο, για να ξεπλύνεις το μαύρο χρήμα μέσω στοιχηματισμού πρέπει να είσαι σε θέση να ελέγχεις και τ’ αποτελέσματα των αγώνων. Και ποιος είναι ο καλύτερος και ασφαλέστερος τρόπος από το να συνεργάζεσαι με διαιτητές; Αυτή (μεταξύ άλλων) θα μπορούσε να είναι η ιστορία του Σέρβου διαιτητή της Ευρωλίγκα Ούρος Νίκολιτς (βλέπε εδώ). Έναν από τους «Βαλκάνιους διαιτητές» για τους οποίους πολλές ομάδες (μεταξύ των οποίων και ο Π.Α.Ο.) είχαν παράπονα. Μη ξεχνάμε από το περσυνό FINAL-4 η Ευρωλίγκα είχε αποκλείσει όλους τους διαιτητές από τα Βαλκάνια.
Το κακό με τέτοιου είδους υποθέσεις είναι πως για μια σειρά από λόγους σπανίως «φτάνει το μαχαίρι στο κόκκαλο». Έτσι, πάντα μένει απείραχτο ένα σάπιο κατά τ’ άλλα κομμάτι για να ξεκινήσει ο κύκλος από την αρχή. Οργανισμοί όπως το ΝΒΑ και η Ευρωλίγκα προσπαθώντας να μετριάσουν την κακή δημοσιότητα και να περιορίζουν την ζημιά υποκρίνονται ότι καθάρισαν την «κόπρο του Αυγείου» αντί να κάνουν ότι μπορούν για την πραγματική κάθαρση. Ο λόγος είναι απλός: κινούνται με βάση το κέρδος όπως άλλωστε και οι εγκληματίες και όσο δεν τους πιάνουν μπορούν να κάνουν τους ανήξερους. Το ερώτημα είναι αν κάποια στιγμή αυτό επιτέλους θ’ αλλάξει.
28 Οκτώβρη 2025
«πουθενάδες».
