Έτσι κι’ αλλιώς όλα τα μικρά ευρωπαϊκά κράτη, τα οποία λόγω της αδύναμης αντικειμενικά θέσης τους είχαν την ανάγκη «προστάτη» (κοινώς νταβατζή) αν δεν ταύτιζαν το μέλλον τους με τα συμφέροντα της, τουλάχιστον λάμβαναν υπόψη στον σχεδιασμό της πολιτικής τους συμπεριφοράς τα συμφέροντα αυτά.
Εφόσον λοιπόν το Λονδίνο ήταν το ουσιαστικό οικονομικό κέντρο της Ευρώπης, δεν είναι διόλου παράξενο το γεγονός ότι σ’ αυτό δημιουργήθηκε σχετικά μεγάλη Ελληνική κοινότητα η οποία με την εγκατάσταση της εκεί επιδίωκε την αμεσότερη και καλύτερη εξυπηρέτηση των συμφερόντων της. Συνεπώς δεν πρέπει να μας εκπλήσει που όποιος Έλληνας επιχειρηματίας –κυρίως πλοιοκτήτης ή μαουνιέρης κατά το λαϊκώτερο– επιθυμεί να χρηματοδοτηθεί έξω από το Ελληνικό τραπεζικό κύκλωμα (το οποίο τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει αλλεργία στις δανειοδοτήσεις) πάει στο Λονδίνο να «βρεί την τύχη του».
Εκεί λοιπόν βρέθηκε και ο «χαμένος» πρώην Πρόεδρος της Ερασιτεχνικής Κ. Κοτσάτος, ο οποίος όπως πληροφορούμαστε χθές είχε συνάντηση για το κλειστό της Ζωφριάς (βλέπε εδώ). Δεδομένου ότι η ανάρτηση του ΑΕΚ365 (βλέπε εδώ) ανέβηκε αργά το απόγευμα της Κυριακής 22 Ιούνη και την Δευτέρα στις 23 ο Κοτσάτος είχε το ραντεβού για το κλειστό της Ζωφριάς (να ήταν άραγε απρογραμμάτιστο;) τι είδους σκοπιμότητα εξυπηρετούσε το κείμενο; Εκτός και αν άργησαν να το βγάλουν. Όχι τίποτα άλλο αλλά μας ανησύχησαν άδικα και αρχίσαμε να σκεφτόμαστε (αδίκως όπως αποδείχτηκε) τα χειρότερα.
Ωστόσο αν και τό ότι ο Κοτσάτος βρέθηκε είναι καλή είδηση, φαίνεται ότι το ταξίδι (προφανώς) για ανεύρεση κεφαλαίων απέβει άκαρπο (βλέπε εδώ) κάτι που είναι κακή είδηση. Αφού ο σκοπός τού ταξιδιού του ήταν η αναζήτηση χρημάτων μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αυτά δεν βρέθηκαν. Αυτή η εξέλιξη είναι ιδιαίτερα άσχημη αφού ανατρέπει τους αρχικούς σχεδιασμούς τών Κοτσάτου-Αλεξίου (με την προϋπόθεση ότι θα συνεχίσουν ώς «το ανίκητο δίδυμο», όπως οι Μπάτμαν & Ρόμπιν) να βάλουν «δικά τους λεφτά» (έστω και δανεικά) για να ελέγξουν πλήρως την νέα Κ.Α.Ε.
Μήπως ήρθε η ώρα να σταματήσουν να ψάχνουν αριστερά και δεξιά να βρούν δανεικά για να πάρουν την Κ.Α.Ε. ή να προεισπράξουν (ως προκαταβολή) λεφτά από χορηγούς για ν’ καλύψουν το ελάχιστο ιδρυτικό μετοχικό κεφάλαιο και χωρίς αποκλεισμούς ν’ ανποίξουν την διαδικασία σε όλα τα μέλη του Σωματείου; Ο χρόνος τους (και των δύο) τελειώνει και μέχρι τίς 8 Ιούλη θα πρέπει να έχει καλυφθεί το ιδρυτικό μετοχικό κεφάλαιο, αλλιώς θα πρέπει να προχωρήσουμε σε Δημόσια Προσφορά μετά από άδεια της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (αντίστοιχα ισχύουν και για την Π.Α.Ε.). Θα τα έχουν καταφέρει μέχρι τότε; Υπενθυμίζουμε ότι ακόμη και αν δεν υπάρχουν άλλα ζητήματα με τις διατυπώσεις είναι κρίσιμο ωστόσο να έχουν τηρηθεί οι προθεσμίες του άρθρου 68 του Ν. 2725/1999 γιατί αλλιώς... Το μόνο που μας κάνει να έχουμε κάποιες ελπίδες (ελπίζουμε να είναι βάσιμες) ότι όλα θα είναι έτοιμα εγκαίρως και ότι τελικά δεν θα υπάρξει πρόβλημα (μακάρι) είναι ότι ο Αλεξίου συναισθάνεται τον κίνδυνο ν’ απογοητεύσει τον «Τίγρη» προδίδοντας την εμπιστοσύνη του σε περίπτωση αποτυχίας. Ωστόσο είναι προτιμότερο αν ο σχεδιασμός δεν βγαίνει να τραβήξουν μιά γραμμή (κόκκινη) σε όσα έχουν κάνει και να ξεκινήσουν από την αρχή καλώντας μια νέα Γ.Σ. η οποία θ’ ανακαλέσει τις αποφάσεις της προηγούμενης (αυτής που έγινε στα βιαστικά σαν να τους κυνηγούσε ο σπιτονυκοκήρης τους για τα χρωστούμενα) και να ξεκινήσουν πάλι από την αρχή, γιατί όταν αναγνωρίζεις θαρρετά το λάθος σου προκαλλείς λιγότερη ζημιά και σε σένα αλλά και στον σύλλογο που διοικείς.
30 Ιούνη 2014.
παρατηρητήριο.
