Τις περισσότερες όμως φορές οι νεολογισμοί γίνονται για ν’ αμβλύνουν την ένταση των όρων που χρησιμοποιούνταν μέχρι τότε. Έτσι οι κάθε είδους και για κάθε αιτία «ανάπηροι» μεταμορφώθηκαν σε Άτομα Με Ειδικές Ανάγκες (Α.Μ.Ε.Α.) για να φτάσουν σήμερα να είναι Άτομα Με Ειδικές Δεξιότητες. Το μόνο που παρέμεινε σταθερό (μετά την σχετική καλυτέρευση της την δεκαετία του ’80) είναι η θέση τους στην Ελληνική Κοινωνία και η αντίστοιχη Κρατική Μέριμνα.
Στις μέρες μας επιχειρείται ο εξωραϊσμός της πραγματικότητας με έναν ακόμη νεολογισμό. Διαβάσαμε πρόσφατα για «παράτυπους μετανάστες» και ξαφνικά νομίσαμε ότι υπήρχε πρόβλημα με την έκδοση βίζας για να ταξιδέψουν στην φιλόξενη Χώρα μας. Όποιος όμως διάβαζε πιο προσεκτικά καταλάβαινε πως πίσω από τον όρο «παράτυποι μετανάστες» κρύβονταν οι σύγχρονοι «άθλιοι» των οποίων η τύχη άπαξ και μπουν στην Χώρα δεν ήταν αρμοδιότητα της Θεοφιλοπούλου (ακόμη και όταν ήταν στο αρμόδιο Υπουργείο, πόσο μάλλον τώρα που είναι εκτός).
Προφανώς και ο όρος είναι «ηλίθιος» ως προς την ουσία του και παραπλανητικός ως προς το περιεχόμενο του. Όποιος φεύγει από τον τόπο του για να γλυτώσει από την φτώχεια, τις διακρίσεις, την πείνα και τον πόλεμο φεύγει παρανόμως (χωρίς άδεια και κατά συνέπεια χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα) και επιδιώκει να εισέλθει στην χώρα προορισμού (ή σε κάποια ενδιάμεση σε σχέση με τον τελικό προορισμό του) επίσης χωρίς άδεια (άρα παράνομα). Αυτά σχετικά με το «παράτυπος». Σχετικά με το μετανάστης τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Προφανώς με τον όρο «μετανάστης» εννοείται ένα άτομο που αλλάζει τόπο διαμονής και εργασίας είτε εντός της ίδιας χώρας είτε από χώρα σε χώρα. Σε καμιά περίπτωση ακόμη και αν βγάζει το ψωμί του εργαζόμενος σκληρά και παρανόμως (χωρίς κανονική πρόσληψη και άρα χωρίς τα εκ του νόμου απορρέοντα δικαιώματα) δεν μπορεί κάποιος να θεωρείται «μετανάστης» αυτός που είναι «πρόσφυγας».
Αυτή όμως είναι μόνον η λεκτική πλευρά του ζητήματος. Υπάρχει και η πραγματική αυτή που αντιμετωπίζουν τόσο οι ίδιοι οι «παράτυποι μετανάστες» όσο και οι κάτοικοι των τόπων αρχικής υποδοχής τους. Υποτίθεται ότι με την «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση μας θ’ άλλαζε η μεταχείριση τους. Και όντως άλλαξε όπως μας υποσχέθηκαν. Ωστόσο η αλλαγή αυτή δεν ήταν προς το καλύτερο. Η κυβέρνηση κατήργησε τα στρατόπεδα στα οποία τους είχε μαντρώσει η προηγούμενη και τους αμόλησε σαν «αδέσποτα» στις κατά τόπους κοινωνίες. Επειδή ως «αριστερή κυβέρνηση» είναι φύσει αντίθετη σε αστυνομευτικά μέτρα δεν έχει λάβει ιδιαίτερη μέριμνα για όσους φιλοξενούνται στα νησιά που τυχαίνει να ναυαγήσουν (σκόπιμα) τα πλοιάρια που τους μεταφέρουν. Για παράδειγμα υπάρχει περίοδος καραντίνας η οποία και να τηρείται αυστηρά προκειμένου να μην μεταδοθούν λοιμώδη νοσήματα; Ποιός και με ποιόν τρόπο αναλαμβάνει την ευθύνη της φύλαξης τους; Είναι σε θέση να γνωρίζουν ακριβώς πόσους «φιλοξενούν»;
Στην περίοδο κοινωνικής αναταραχής στην οποία δεχόμαστε όλους αυτούς τους «παράτυπους μετανάστες» κάθε κυβερνητική ενέργεια αποκτά βαρύνουσα σημασία. Για παράδειγμα θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε ποιος αποφάσισε το κλείσιμο του στρατοπέδου (γιατί δήθεν οι συνθήκες ήταν απαράδεκτες, λες και δεν έπαιρναν βελτίωση) και τους αμόλησε στο κέντρο της Αθήνας να ψάχνουν στέγη και φαγητό. Το πρακτικό αποτέλεσμα ήταν κάποιοι να βγάζουν λεφτά «νοικιάζοντας» καταλύματα σε άθλια κατάσταση για να κοιμούνται οι «παράτυποι μετανάστες». Η τιμή κυμαίνεται από 5 ως 10 Ευρώ το άτομο ανά ημέρα. Όσο για τις συνθήκες υγιεινής μη το συζητάμε καλύτερα. Τώρα που τα βρίσκουν τα λεφτά για φαγητό και ύπνο προφανώς ούτε και γι’ αυτό η κυρία Χριστοδουλοπούλου είχε ιδέα. Το ακόμη καλύτερο είναι ότι όλοι αυτοί οι «παράτυποι μετανάστες» ψάχνουν τους «συνδέσμους» των κυκλωμάτων που τους έφεραν εδώ για να τους προωθήσουν σε άλλες χώρες της Ε.Ε. και ειδικά του βιομηχανικού Βορρά. Δεν θα ρωτήσω καν αν αυτούς τους «συνδέσμους» των διακινητών τους ψάχνει και η δική μας αστυνομία. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες η αστυνομία μας χρησιμοποιεί το κόλπο του Ηρώδη. Προσεγγίζουν τους «παράτυπους μετανάστες» και τους ζητούν να τους «καρφώσουν» τους «συνδέσμους» των κυκλωμάτων όπως ο Ηρώδης είχε ζητήσει από τους Μάγους να του πουν που είχε γεννηθεί ο Χριστός. Μόνο που σ’ αυτή την περίπτωση το «κάρφωμα» των «συνδέσμων» στους αστυνομικούς θα σημάνει το τέλος του ονείρου για μια καλύτερη ζωή και την παραμονή τους στην Χώρα μας ως «ανασφάλιστοι εργαζόμενοι» για δουλειές του ποδαριού. Τελικά καμιά φορά τα θρησκευτικά έχουν και πρακτική αξία, αφού αν τα είχαν διαβάσει δεν θα έμπαιναν καν στον κόπο να ζητούν από τους «παράτυπους» την συνεργασία τους.
Σήμερα και με «πρώτη φορά Αριστερή κυβέρνηση» τα πράγματα είναι χειρότερα από κάθε άλλη φορά. Δεν είναι μόνο ότι η κατάσταση στις γειτονικές μας χώρες συνεχίζει να είναι άσχημη ή και να χειροτερεύει. Το πρόβλημα είναι η διοικητική παράλυση της κρατικής μηχανής της οποίας ηγείται μια κυβέρνηση που ως χθές δεν κυβερνούσε (γιατί δήθεν διαπραγματευόταν). Η ανυπαρξία ολοκληρωμένου σχεδίου και η όπως-όπως «να περάσει κι αυτή η μέρα» αντιμετώπιση οδηγεί την Χώρα στον εξευτελισμό μέσα από τις εικόνες κατάληψης κοινόχρηστων χώρων (πάρκων και πλατειών). Η κατάληψη αυτών των κοινόχρηστων χώρων -η οποία έτσι κι αλλιώς ως παράνομη απαγορεύεται- δεν δημιουργεί μόνο προβλήματα καλαισθησίας και υγιεινής αλλά και ασφάλειας ειδικά σε μια περίοδο που η ζέστη του καλοκαιριού αλλά και η τουριστική κίνηση (η οποία και θα θέλαμε ν’ αυξηθεί) συντελούν στην δημιουργία μιας εκρηκτικής κατάστασης.
Τελικά είτε μιλάμε για «παράτυπους μετανάστες» είτε για «λαθρομετανάστες» όποιος εγκαταλείπει τον τόπο του κάτω από την πίεση της ανάγκης και χωρίς την θέληση του είναι «πρόσφυγας» (ακόμη και αν έχει βγάλει βίζα). Όπως πρόσφυγες ήταν και οι ιδρυτές της Α.Ε.Κ. οι οποίοι κατάφεραν να εξασφαλίσουν χώρο για να στεγάσουν το Σωματείο. Μπορεί τότε να νόμιζαν πως δεν θα χρειαζόταν ξανά να ξεσπιτωθούν και να ξεκινήσουν από την αρχή. Όμως έκαναν λάθος. Όχι τόσο επειδή γκρέμισε το πληγωμένο από τον σεισμό γήπεδο ο Γρανίτσας, αλλά γιατί κανείς απ’ όσους έχουν την οικονομική δύναμη δεν έχει βοηθήσει το Σωματείο να λύσει τα στεγαστικά του προβλήματα. Το ακόμη χειρότερο είναι ότι ο σχεδιασμός για το νέο γήπεδο δεν καλύπτει τις συνολικές ανάγκες του Σωματείου.
Είδατε τελικά ότι η ζωή κύκλους κάνει;
27 Ιούλη 2015
παρατηρητήριο.
