Η περίπτωση της καθαίρεσης του Β. Γκαγκάτση μετά την πρωτόδικη καταδίκη του σε 5ετή φυλάκιση βαρύνει διπλά την σημερινή Κυβέρνηση. Την βαρύνει διπλά όχι μόνο επειδή η ίδια ΔΕΝ εφαρμόζει τις διατάξεις του Ν. 2725/1999, αλλά και επειδή ανέχεται να τον παραβιάζει και η SUPER LEAGUE. Ωστόσο, για μια Κυβέρνηση η οποία συνολικά εξυπηρετεί επιχειρηματίες δεν προξενεί έκπληξη όταν τα στελέχη της (η Αθλητική Ηγεσία εν προκειμένω) κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Στο κάτω-κάτω και οι τρείς που έχουν περάσει από το Υφυπουργείο Αθλητισμού άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο έκαναν τα χατίρια των επιχειρηματιών του ποδοσφαίρου. Και τα χατίρια αυτά άλλοτε συνίσταντο σε φωτογραφικές ρυθμίσεις και άλλοτε στο να «κάνουν τα στραβά μάτια» και να «βάζουν πλάτη».
Η μη καθαίρεση του Β. Γκαγκάτση αποτελεί προσβολή τόσο της «κοινής» όσο και της νομικής λογικής. Δεν είναι ότι ο νόμος είναι απόλυτα σαφής. Είναι πολύ περισσότερο που το επιχείρημα υπεράσπισης που ακούστηκε είναι όχι απλώς έωλο, αλλά ηλίθιο. Ακούστηκε πως ο Β. Γκαγκάτσης δεν έχει κάποιο αξίωμα (π.χ. Πρόεδρος) οπότε και θα έπρεπε να καθαιρεθεί, αφού είναι ένας απλός Διευθύνων Σύμβουλος σε μια εταιρεία όπως από νομικής άποψης είναι η SUPER LEAGUE ως συνεταιρισμός ομάδων. Τώρα, αν κάποιοι από εσάς που διαβάζετε αυτό το κείμενο είχατε την εντύπωση ότι ΔΕΝ υπάρχει υψηλότερη θέση απ’ αυτή του Διευθύνοντος Συμβούλου σε μια εταιρεία καλά θα κάνετε να ρωτήσετε την SUPER LEAGUE.
Γιατί -σύμφωνα με την άποψη αυτή- για το Υφυπουργείο Αθλητισμού ΔΕΝ έχει σημασία ποιος διοικεί ουσιαστικά, αλλά ποιος έχει τυπικά (γι’ αυτούς) την ευθύνη. Πιθανόν, όταν η Αθλητική Ηγεσία ζοριστεί παραπάνω, να μας πούνε ότι η SUPER LEAGUE και η λειτουργία της είναι εκτός του αθλητικού γίγνεσθαι και άρα και των αρμοδιοτήτων της.
Παραπάνω υποστήριξα ότι η μη καθαίρεση του Β. Γκαγκάτση βαρύνει διπλά τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. συλλογικά, αλλά και την Αθλητική Ηγεσία ατομικά. Γιατί από τη στιγμή που τυπικά ο Γ.Γ.Α. (ουσιαστικά ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) ΔΕΝ καθαιρεί τον Β. Γκαγκάτση δίνει το δικαίωμα στο Δ.Σ. της SUPER LEAGUE (ουσιαστικά στην Γ.Σ. της) να παρανομεί θέτοντας το ζήτημα σε ψηφοφορία λες και έχει το δικαίωμα να ερμηνεύει τον νόμο!
Ουσιαστικά ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κατά περίπτωση εκχωρεί (καλύτερα νοικιάζει) την κρατική λειτουργία σε όποιον επιχειρηματία την έχει ανάγκη. Η περίπτωση της μη καθαίρεσης του Β. Γκαγκάτση δεν είναι η μόνη. Αν όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν την μετάλλαξη των «ηθικώς πλεονεκτούντων» σε «ξεδιάντροπα ανήθικους» δεν ξέρω τι είναι.
28 Μάρτη 2019
«πανταχού παρών 1».
