Η σημερινή συζήτηση προφανώς δεν γίνεται για την ενημέρωση της Βουλής (και άρα της κοινωνίας) από την Κυβέρνηση καθώς δεν υπάρχει κάποια νεώτερη εξέλιξη στο ζήτημα της «Διαφάνειας». Το μόνο λοιπόν που μένει να υποθέσουμε είναι ότι μέσω της συζήτησης αυτής ο Τσίπρας προσπαθεί να κάνει μια «επικοινωνιακού τύπου» («για τα μάτια του κόσμου») αντεπίθεση, καθώς οι με το σταγονόμετρο αποκαλύψεις του Ψυχάρη έχουν στραπατσάρει σοβαρά την εικόνα του. Επιπλέον προσπαθεί να εμψυχώσει τους βουλευτές του προκειμένου αυτοί κλείνοντας μύτη και μάτια (όπως όταν πίνει κανείς μουρουνόλαδο) να ψηφίσουν τα φορολογικά και ασφαλιστικά μέτρα. Βέβαια έχει πριν φροντίσει να τους εκβιάσει (ξεδιάντροπα εννοείται) πως αν δεν περάσουν τα νομοσχέδια αυτά θα έχουμε εκλογές (με λίστα εννοείται) μετά το Πάσχα. Οπότε καλύτερα ας προσέχουν αν δεν θέλουν να χάσουν την καρέκλα τους (για την οποία κάποιοι περίμεναν μια ολόκληρη ζωή). Η πόλωση -στην οποία καταφεύγει επικαλούμενος λεκτικά το πρώην προνομιακό πεδίο της «Διαφθοράς» και του «ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς»- και οι φωτογραφίες με μαθητές Δημοτικού στον Εθνικό Κήπο (κατ’ αντιγραφή του Σαμαρά) είναι τα τελευταία όπλα κάθε μελλοθάνατης κυβέρνησης.
Η σημερινή συζήτηση λοιπόν μόνο για ένα πράγμα έχει ενδιαφέρον και αυτό ΔΕΝ είναι η καταπολέμηση της διαπλοκής και της αδιαφάνειας από την Κυβέρνηση (η οποία έχει από καιρό πάει περίπατο στο Ζάππειο και στον Εθνικό Κήπο να ταΐσει τις πάπιες). Για το μόνο που έχει ενδιαφέρον είναι για το αν ο Τσίπρας θα το πάει μέχρι τέλους την αντιπαράθεση με τον Ψυχάρη (Δ.Ο.Λ.) προσβλέποντας σε εκλογές και μεγάλη ήττα την οποία και θ’ αποδώσει στο Συγκρότημα («μας έριξε η διαπλοκή και οι βαρόνοι του τύπου») είτε θα βγάλει μερικές κορώνες ψάχνοντας στην ουσία μια συνδιαλλαγή προκειμένου να μην βγουν οι υπόλοιπες αποκαλύψεις στον αέρα.
Φτάνοντας μέχρι εδώ πιθανόν ν’ αναρωτιέστε γιατί ανέβηκε το παρόν κείμενο. Το παρόν κείμενο ανέβηκε γιατί όπως κατ’ επανάληψη έχει γράψει ο Κυριάκος Θωμαΐδης (βλέπε εδώ) ο χώρος του ποδοσφαίρου ήταν (δεν είναι πια) το προνομιακό πεδίο για την Κυβέρνηση να εφαρμόσει τις εξαγγελίες του ίδιου του Πρωθυπουργού για Διαφάνεια και Εξυγίανση. Ωστόσο τίποτα το ουσιαστικό δεν έχει γίνει. Το γιατί μπορεί να το απαντήσει μόνον ο ίδιος ο Τσίπρας. Γιατί για όλους εμάς τους υπόλοιπους υπάρχουν δύο ενδεχόμενα:
- Είτε δεν θέλει ο ίδιος ο Τσίπρας να έρθει σε σύγκρουση με τα εδραιωμένα στον χώρο συμφέροντα.
- Είτε ο μεν Τσίπρας θέλει, αλλά ο Κοντονής έχει δική του «ατζέντα» και παίζει για τον εαυτό του, δηλαδή, συνδιαλέγεται.
Αν ισχύει το πρώτο έχουμε την κλασικού τύπου κατάσταση: «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι». Αν ισχύει το δεύτερο έχουμε την απορία: «γιατί τον κρατάει στη θέση του;». Μήπως δεν έχει άλλους να βάλει στη θέση του Κοντονή ή μήπως ο Υπουργός έχει αγοράσει τη θέση του όπως αγόραζαν παληά (ενδεχομένως και τώρα) τις Μητροπόλεις οι υποψήφιοι Μητροπολίτες (εκλεγόταν όποιος έδινε τα περισσότερα);
Υπάρχει ακόμη ελάχιστος χρόνος για ν’ αποδείξουν ότι συνεχίζουν να εννοούν τα όσα έλεγαν ως σήμερα για το ζήτημα αυτό. Και αν για την κάθαρση της Ε.Π.Ο. τους πέφτει λίγο βαρύ (δύσκολο) το έργο, η περίπτωση της Α.Ε.Κ. ίσως τους είναι ευκολότερη. Το μόνο που έχει να κάνει το δίδυμο Κοντονή-Τσίπρα είναι να βγάλει από το συρτάρι τις καταγγελίες που έχει και ν’ αναθέσει την διερεύνηση τους στις αρμόδιες κατά περίπτωση υπηρεσίες. Τα υπόλοιπα είναι δουλειά των υπηρεσιών αυτών. Με τον τρόπο αυτό στην περίπτωση που όλα είναι εντάξει (καθαρά) δεν θα μείνουν σκιές (υποψίες) για κανέναν και για τίποτα, ενώ στην περίπτωση που είναι αληθείς θα σταματήσει να υφίσταται η έκνομη κατάσταση και θα επιβληθούν οι πρέπουσες ποινές. Τόσο απλά. Όσο δεν κάνουν αυτά τ’ απλά πράγματα τόσο θα δικαιώνουν αυτούς που πιστεύουν ότι «και αυτοί είναι ίδιοι με τους άλλους».
Ωστόσο μια συγκεκριμένη ατάκα από πρόσφατα δημοσιευμένη συνέντευξη του Γαβριήλ Σακελλαρίδη (βλέπε εδώ) μας δίνει προκαταβολικά την απάντηση σχετικά με το με το τι να περιμένουμε από την «πρώτη Αριστερή Κυβέρνηση». Ο Σακελλαρίδης λοιπόν δηλώνει στην «Καθημερινή της Κυριακής»:
«αν είναι να μιλήσουμε για ευθύνες, θα μπορούσα να γράψω σεντόνια.»
Από αυτή του την διατύπωση συμπεραίνουμε πως δεν θα το κάνει. Ευτυχώς για εμάς την απάντηση την δίνει στη συνέχεια:
«πώς να το κάνουμε, υπάρχει ένα άτυπο συμφωνητικό non disclosure».
Για όσους δεν είναι η μητρική τους γλώσσα η Αγγλική ο όρος nondisclosureagreementμεταφράζεται σε «συμφωνία τήρησης (μη αποκάλυψης) απορρήτου» δηλαδή σε omerta(όπως αυτή των μαφιόζων). Τέτοιου είδους συμφωνίες υπογράφουν όσοι αποχωρούν από μια θέση εξαιτίας της οποίας ήρθαν σ’ επαφή με «ευαίσθητες πληροφορίες» οι οποίες αν αποκαλύπτονταν θα προξενούσαν ζημιά στον οργανισμό από τον οποίο αποχωρεί το στέλεχος και θα ωφελούσαν τους αντιπάλους/ανταγωνιστές του. Όλοι μας λίγο-πολύ έχουμε δει στην μικρή και μεγάλη οθόνη ταινίες στις οποίες τίθεται στον ήρωα το δίλημμα αν θα προχωρήσει στην αποκάλυψη ή θα τηρήσει την συμφωνία μη αποκάλυψης απορρήτου. Φαίνεται ότι ο Γαβριήλ τουλάχιστον δεν αντιμετωπίζει προς το παρόν τέτοιο δίλημμα.
Όταν δεσμεύεται κατ’ αυτόν τον τρόπο κάποιος που θεωρεί τον εαυτό του ακόμη «Αριστερό» (και γι’ αυτό αποχώρησε από την Κυβέρνηση και παραχώρησε την βουλευτική του έδρα -και άρα δεν θα έπρεπε να δεσμεύεται από μια τέτοια συμφωνία- τότε τι να περιμένουμε απ’ όσους είναι ακόμη «πάνω στο πλοίο του Τσίπρα» (όπως γλαφυρά το έθεσε ο κυβερνητικός βουλευτής Μεσσηνίας Κωνσταντινέας); Ίσως πάλι ο Σακελλαρίδης να μην έχει ακούσει τίποτα για το «Δημόσιο Συμφέρον», ίσως πάλι να ελπίζει ότι στο μέλλον μπορεί να ξαναγίνει Βουλευτής, ίσως απλά να φοβάται για την ζωούλα του. Ποιός να ξέρει άραγε...
Υ.Γ.1. Σχετικά με την απροθυμία Κοντονή να εκτελέσει τα καθήκοντα του υπάρχει και το ενδεχόμενο να τον «κρατάει» κάποιος ή κάποιοι με πράγματα που θα τον εξέθεταν. Ωστόσο το ενδεχόμενο αυτό δεν θα θέλαμε να το πιστέψουμε γιατί τότε θα σήμαινε πως ο Υπουργός βάζει πρώτα τον εαυτό του από το Δημόσιο Συμφέρον, γιατί ως γνωστόν σε τέτοιες περιπτώσεις ή δεν αναλαμβάνεις καθόλου ή κάνεις πέρα (παραιτείσαι) γιατί αλλιώς καθίστασαι συνένοχος (κάτι που ως νομικός ο Κοντονής κατανοεί άριστα).
Υ.Γ.2 Προς Γαβριήλ Σακελλαρίδη: Από την στιγμή που δεν ήσουν διατεθειμένος ν’ αποκαλύψεις όσα γνωρίζεις και κρατάς για τον εαυτό σου η ατάκα που ξεστόμισες ισοδυναμεί με «πολιτική ηληθιότητα» και «έλλειψη ήθους» τόσο για το άτομο σου όσο και για τους συντρόφους(;) σου που παραμένουν στην Κυβέρνηση. Αλήθεια! αν σε καλούσε ο «Εισαγγελέας κατά της Διαφθοράς» θα του τα ‘λεγες ή θα τα κράταγες και πάλι για τον εαυτό σου; Κρίμα που δεν είσαι δημοσιογράφος έτσι ώστε να επικαλεστείς το «δημοσιογραφικό απόρρητο». Κρίμα…
22 Μάρτη 2016
παρατηρητήριο.
