Aetofolia

Έχουμε πολλάκις επιχειρηματολογήσεις σχετικά με τις αναγκαίες αλλαγές στο Ελληνικό Επαγγελματικό Ποδόσφαιρο. Έχουμε γράψει (και προτείνει) για αλλαγές οι οποίες θ’ άλλαζαν τη συνολική δομή του και δεν θα έξυναν μόνο την επιφάνεια όπως οι προτεινόμενες από τις ίδιες τις ομάδες. Τις αλλαγές αυτές ακόμη και να ήταν πρόθυμες οι ομάδες να τις συζητήσουν/προτείνουν θα έπρεπε να τις επιβάλλει το Κράτος, το οποίο στη συνέχεια και θα έπρεπε να εγγυάται την σωστή εφαρμογή τους.    

Έχουμε επιχειρηματολογήσει ότι το Ελληνικό Επαγγελματικό Ποδόσφαιρο είναι ένας ακόμη τομέας οικονομικής/επιχειρηματικής δραστηριότητας και ως τέτοιος θα έπρεπε ν’ αντιμετωπίζεται. Έχουμε γράψει για την ανάγκη ρύθμισης αυτού του τομέα από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, έτσι ώστε να μην μπορεί να είναι κανείς ασύδοτος και κατά συνέπεια ατιμώρητος. Αφού λοιπόν το Ελληνικό Επαγγελματικό Ποδόσφαιρο είναι ένας ακόμη τομέας οικονομικής/επιχειρηματικής δραστηριότητας, τότε η Ε.Π.Ο. είναι αντίστοιχη ενός Επαγγελματικού Επιμελητηρίου και οι ενώσεις των ομάδων (SUPER LEAGUE, FOOTBALL LEAGUE, Ε.Π.Σ.) είναι οι 3βάθμιες, 2βάθμιες και πρωτοβάθμιες Επαγγελματικές Οργανώσεις.

Επανερχόμενοι τώρα στην αφορμή του σημερινού μας κειμένου έχουμε να σχολιάσουμε ότι όλες οι προτάσεις (εκτός αυτής για επαγγελματική διαιτησία) υποτίθεται ότι αντιμετωπίζουν την οικονομική δυσπραγία των ομάδων, ειδικότερα των μικρότερων. Παραπέμπουν και θυμίζουν έντονα την επιβολή φορολογικών μέτρων για την αύξηση των Δημοσίων Εσόδων. Αυτό που λέμε σε απλά Ελληνικά είναι ότι από τις προτάσεις αυτές δεν προκύπτει (δημιουργείται) νέος πλούτος αλλά απλά αναδιανέμεται διαφορετικά ο ήδη υπάρχων.

Συνεπώς το αποτέλεσμα που θα έχουν αυτές οι προτάσεις θα είναι μόνο μεσοπρόθεσμο και στην πορεία θ’ αποδειχθούν αναποτελεσματικές στον βαθμό που δεν αντιμετωπίζονται και οι υπόλοιπες παθογένειες του Ελληνικού Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου κάποιες από τις οποίες επιβαρύνουν το (πραγματικό) κόστος λειτουργίας των ομάδων. Δεν θα λυθούν τα οικονομικά προβλήματα των μικρότερων ομάδων από την χρηματοδότηση τους από ποσοστό του marketpull (εμπορικών εσόδων) των ομάδων που παίζουν στην Ευρώπη. Ούτε θ’ αλλάξουν πολλά πράγματα αν μοιράζονται διαφορετικά τα τηλεοπτικά δικαιώματα, αν το πρωτάθλημα δεν γίνει ανταγωνιστικότερο και πιο ενδιαφέρον. Η πρόταση για επαγγελματική διαιτησία μπορεί μεν να βελτιώσει κάπως τα πράγματα, αλλά για ν’ αλλάξει πραγματικά κάτι θα πρέπει ν’ αλλάξει και το υπόλοιπο διαιτητικό πλαίσιο (π.χ. πως γίνεται κάποιος διεθνής).

Για όσους έχουν αντιληφθεί την ανάγκη συνολικής ρύθμισης του χώρου του ποδοσφαίρου αλλά δεν το έχουν σκεφτεί πολύ παραθέτουμε σειρά κειμένων μας που διαπραγματεύονται το ζήτημα:

• Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ – ΜΕΡΟΣ Β’ διαπραγματεύεται το ζήτημα του ουσιαστικού ελέγχου των Π.Α.Ε. σε σχέση με την αδειοδότηση τους.
• ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ – ΜΕΡΟΣ Α’. Στο κείμενο αυτό γίνεται μια χρηστική παρουσίαση του τρόπου λειτουργίας (όσο αφορά τους μετόχους) των Α.Ε. αντιπαραβάλλοντας τες με τις Ε.Π.Ε.
• ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ – ΜΕΡΟΣ Β’. Στο Β’ Μέρος του κείμενου γίνεται λόγος για την ανάγκη να καταστούν οι μέτοχοι συνυπεύθυνοι για την τύχη της εταιρείας. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της εφαρμογής ενός πλαισίου κανόνων γνωστό ως Εταιρική Διακυβέρνηση.
• ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3^ο. Ο ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΚΑΙ Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ. Στο κείμενο αυτό γίνεται λόγος για την διοικητική λειτουργία των ομάδων και την σχέση της με την Κεντρική Διαχείριση των εσόδων της Λίγκας όπως επίσης και με την οικονομική τους λειτουργία.
• ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4^ο. Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ SALARY CUP ΚΑΙ Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ. Το κείμενο αυτό αποτελεί συνέχεια του προηγούμενου και εξετάζει την εφαρμογή του salary cup στο Ελληνικό Επαγγελματικό Ποδόσφαιρο.
• ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5^ο. ΟΤΑΝ ΟΠΑΔΟΙ ΚΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΩΝ Π.Α.Ε. Στο κείμενο αυτό γίνεται λόγος για το πώς βλέπει κάθε πλευρά το ιδιοκτησιακό καθεστώς των Π.Α.Ε. έτσι ώστε να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις για τις επιδιώξεις τους. Στο τέλος του κειμένου κατατίθεται η πρόταση μας για το ιδιοκτησιακό των Π.Α.Ε.
• ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7^ο. Η ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΕΣΜΗ ΜΕΤΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ Α.Α.Ε. – ΜΕΡΟΣ Α’. Στο Α’ Μέρος περιλαμβάνονται οι προτάσεις μας σχετικά με την ίδρυση, την οργάνωση και λειτουργία των Π.Α.Ε.
• ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7^ο. Η ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΕΣΜΗ ΜΕΤΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ Α.Α.Ε. – ΜΕΡΟΣ Β’. Στο Β’ Μέρος περιλαμβάνονται οι προτάσεις μας σχετικά με τον έλεγχο, την αδειοδότηση, τη λογοδοσία, τη φορολόγηση και τα θέματα ανταγωνισμού.

Επειδή όμως όταν κάποιος ασχολείται με τα «τεχνικά ζητήματα» ενός θέματος υπάρχει ο κίνδυνος να «χαθεί» σ’ αυτά ξεχνώντας γιατί κάνει ότι κάνει (το κίνητρο) και να μην ξαναβρεί ποτέ πια τον δρόμο του, παραθέτουμε το επόμενο κείμενο μας για να του θυμίζει γιατί πρέπει ν’ ασχοληθεί μ’ όλα τα παραπάνω:

• Ο ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΠΙΑ ΠΕΘΑΝΕΙ. Στο κείμενο αυτό σχολιάζουμε την ευκολία με την οποία ένα και μόνο άτομο μπορεί να κάνει άνω-κάτω ομάδες και τοπικές κοινωνίες διαλύοντας κατά το δοκούν ιστορικές ομάδες.

Ειλικρινά ελπίζουμε κάποιος από την παρούσα (μέχρι την επόμενη) κυβέρνηση να κατανοήσει ακόμη και τώρα την ανάγκη αλλαγής του νομικού πλαισίου των Α.Α.Ε. (Π.Α.Ε. & Κ.Α.Ε.) σήμερα και να μην την παραπέμψουν στις καλένδες, γιατί τότε θα είναι πολλαπλά υπεύθυνοι σε σχέση με όλους τους προηγούμενους.

23 Μάρτη 2016
παρατηρητήριο.